نظریه شماره 7/1401/1018 مورخ 1401/10/05 اداره کل حقوقی قوه قضاییه در مورد عدم ممنوعیت دادرس در رسیدگی در صورت نظر بر برائت به عنوان اقلیت: تفاوت میان نسخهها
(چکیده + مواد مرتبط + جستار های وابسته + موضوع و محور نظریه) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
(یک نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
خط ۱۰: | خط ۱۰: | ||
== مواد مرتبط == | == مواد مرتبط == | ||
* [[ماده ۴۴۲ قانون آیین دادرسی کیفری]] | |||
* [[ماده ۴۸۳ قانون آیین دادرسی کیفری]] | |||
* [[ماده 442 قانون آیین دادرسی کیفری|ماده 442 قانون آیین دادرسی کیفری مصوب 1392]] | * [[ماده 442 قانون آیین دادرسی کیفری|ماده 442 قانون آیین دادرسی کیفری مصوب 1392]] |
نسخهٔ کنونی تا ۱۱ دسامبر ۲۰۲۴، ساعت ۲۰:۱۵
چکیده نظریه شماره 7/1401/1018 مورخ 1401/10/05 اداره کل حقوقی قوه قضاییه در مورد عدم ممنوعیت دادرس در رسیدگی در صورت نظر بر برائت به عنوان اقلیت: اظهار عقیده یکی از قضات دادگاه کیفری یک در برائت متهم به عنوان نظریه اقلیت از موارد امتناع دادرس از رسیدگی به تقاضای تخفیف در مجازات و یا اعمال مقررات مربوط به اعطای آزادی مشروط، تعلیق اجرای مجازات یا صدور حکم تجمیعی و نظایر آن نیست.
شماره نظریه | ۷/۱۴۰۱/۱۰۱۸ |
---|---|
شماره پرونده | ۱۴۰۱-۱۶۸-۱۰۱۸ ک |
تاریخ نظریه | ۱۴۰۱/۱۰/۰۵ |
موضوع نظریه | آیین دادرسی کیفری |
محور نظریه | موارد امتناع دادرس از رسیدگی |
استعلام
چنانچه قضات دادگاه کیفری یک در مقام رسیدگی و صدور حکم در خصوص پرونده ای، اکثریت عقیده به محکومیت متهم و اقلیت، نظر به برائت وی داشته باشند و پس از صدور رأی و حصول قطعیت، پرونده جهت اعمال ماده ۴۴۲ یا ۴۸۳ قانون آیین دادرسی کیفری مصوب ۱۳۹۲ یا اعطای آزادی مشروط، تعلیق اجرای مجازات یا ادغام احکام و ... به همان شعبه دادگاه ارجاع شود، آیا شخصی که عقیده بر برائت داشته است و در زمره اقلیت بوده، می تواند در موارد اخیر اعلام نظر کند؟
نظریه مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضاییه
در فرض استعلام، اظهار عقیده یکی از قضات دادگاه کیفری یک در برائت متهم به عنوان نظریه اقلیت از موارد امتناع دادرس از رسیدگی به تقاضای تخفیف در مجازات موضوع مواد ۴۴۲ و ۴۸۳ قانون آیین دادرسی کیفری مصوب ۱۳۹۲ یا اعمال مقررات مربوط به اعطای آزادی مشروط، تعلیق اجرای مجازات یا صدور حکم تجمیعی و نظایر آن نیست.
مواد مرتبط