ماده ۴ قانون شوراهای حل اختلاف: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۶ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۳: | خط ۳: | ||
در حوزه قضائی بخش، وظایف و اختیارات و صلاحیت‌های دادگاه صلح می‌تواند بر عهده دادگاه بخش باشد که بر اساس احکام این قانون رسیدگی می‌کند. | در حوزه قضائی بخش، وظایف و اختیارات و صلاحیت‌های دادگاه صلح می‌تواند بر عهده دادگاه بخش باشد که بر اساس احکام این قانون رسیدگی می‌کند. | ||
ریاست و نظارت دادگاه‌های صلح و شوراهای حل اختلاف در استان بر اساس آیین‌نامه ماده (۴٠) این قانون تعیین می‌شود. | ریاست و نظارت [[دادگاه صلح|دادگاه‌های صلح و]] شوراهای حل اختلاف در استان بر اساس [[آیین‌نامه|آیین‌نامه]] [[ماده ۴۰ قانون شوراهای حل اختلاف|ماده (۴٠) این قانون]] تعیین می‌شود. | ||
* [[ماده ۳ قانون شوراهای حل اختلاف|مشاهده ماده قبلی]] | * [[ماده ۳ قانون شوراهای حل اختلاف|مشاهده ماده قبلی]] | ||
* [[ماده ۵ قانون شوراهای حل اختلاف|مشاهده ماده بعدی]] | * [[ماده ۵ قانون شوراهای حل اختلاف|مشاهده ماده بعدی]] | ||
== مواد مرتبط == | |||
* [[ماده ۴۰ قانون شوراهای حل اختلاف|ماده 40 قانون شوراهای حل اختلاف]] | |||
== پیشینه == | == پیشینه == | ||
ماده 4 قانون شوراهای حل اختلاف (مصوب 1394/09/16): در هر حوزه قضائی یک یا چند نفر [[قاضی|قاضی دادگستری]] که قاضی شورا نامیده میشوند، مطابق مقررات این قانون انجام وظیفه مینمایند. | متن ماده 4 قانون شوراهای حل اختلاف (مصوب 1394/09/16) بدین نحو بوده است: در هر حوزه قضائی یک یا چند نفر [[قاضی|قاضی دادگستری]] که قاضی شورا نامیده میشوند، مطابق مقررات این قانون انجام وظیفه مینمایند. | ||
تبصره ۱- [[قوه قضاییه|قوه قضائیه]] می‌تواند برای تامین قضات شورا از میان قضات شاغل یا بازنشسته استفاده نماید. | تبصره ۱- [[قوه قضاییه|قوه قضائیه]] می‌تواند برای تامین قضات شورا از میان قضات شاغل یا بازنشسته استفاده نماید. | ||
تبصره ۲- مرکز امور شوراها می‌تواند از قضات شورا به صورت تمام | تبصره ۲- مرکز امور شوراها می‌تواند از قضات شورا به صورت تمام وقت یا پاره وقت استفاده نماید. | ||
تبصره ۳- رئیس قوه قضائیه می تواند یک قاضی را برای چند شورا تعیین کند. | تبصره ۳- رئیس قوه قضائیه می تواند یک قاضی را برای چند شورا تعیین کند. | ||
| خط ۲۰: | خط ۲۴: | ||
[[رده: مواد قانون شوراهای حل اختلاف]] | [[رده: مواد قانون شوراهای حل اختلاف]] | ||
[[رده:قوه قضاییه]] | |||
[[رده:دادگاه]] | |||
[[رده:دادگاه صلح]] | |||
[[رده:قاضی شورا]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۲۱ آوریل ۲۰۲۴، ساعت ۱۴:۳۹
ماده ۴ قانون شوراهای حل اختلاف (مصوب 1402/06/22): قوه قضائیه مکلف است حداکثر ظرف یک سال از تاریخ لازم‌الاجرا شدن این قانون، در هر حوزه قضائی شهرستان، شعبه یا شعبی از دادگاه‌ها را تحت مدیریت و نظارت رئیس آن حوزه قضائی به‌عنوان دادگاه صلح تعیین کند.
در حوزه قضائی بخش، وظایف و اختیارات و صلاحیت‌های دادگاه صلح می‌تواند بر عهده دادگاه بخش باشد که بر اساس احکام این قانون رسیدگی می‌کند.
ریاست و نظارت دادگاه‌های صلح و شوراهای حل اختلاف در استان بر اساس آیین‌نامه ماده (۴٠) این قانون تعیین می‌شود.
مواد مرتبط
پیشینه
متن ماده 4 قانون شوراهای حل اختلاف (مصوب 1394/09/16) بدین نحو بوده است: در هر حوزه قضائی یک یا چند نفر قاضی دادگستری که قاضی شورا نامیده میشوند، مطابق مقررات این قانون انجام وظیفه مینمایند.
تبصره ۱- قوه قضائیه می‌تواند برای تامین قضات شورا از میان قضات شاغل یا بازنشسته استفاده نماید.
تبصره ۲- مرکز امور شوراها می‌تواند از قضات شورا به صورت تمام وقت یا پاره وقت استفاده نماید.
تبصره ۳- رئیس قوه قضائیه می تواند یک قاضی را برای چند شورا تعیین کند.