مستی: تفاوت میان نسخهها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
(۱۲ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۱: | خط ۱: | ||
'''مستی''' حالتی است که میتواند در اثر [[مصرف مسکر|شرب خمر]] یا استعمال هر ماده شیمیایی دیگری ایجاد شود،<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق کیفری اختصاصی (جرایم علیه اشخاص- جنایات)|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=میزان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=350084|صفحه=|نام۱=حسین|نام خانوادگی۱=آقایی نیا|چاپ=5}}</ref>به عبارتی دیگر مستی حالتی است که از نوشیدن [[مسکر]] و … در انسان پدید آید.<ref name=":0" /> به شخصی که بر اثر زیاده روی در مصرف مسکرات، نظم سخن خود را از دست بدهد؛ مست گویند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=مبسوط در ترمینولوژی حقوق (جلد پنجم)|ترجمه=|جلد=|سال=1388|ناشر=گنج دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=341816|صفحه=|نام۱=محمدجعفر|نام خانوادگی۱=جعفری لنگرودی|چاپ=4}}</ref> | |||
== | قانونگذار اسلامی [[مصرف مسکر|نوشیدن مسکر]] را به خودی خود، خواه مست کند یا نکند، جرم دانستهاست، در واقع قانونگذار مطلق شراب خواری و میگساری عمدی را منع کرده است، نه مستی را که در بعضی از احوال، [[موانع مسئولیت کیفری|رافع مسئولیت کیفری]] است.<ref name=":0">{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق جزای عمومی (جلد دوم)|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=میزان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=538888|صفحه=|نام۱=محمدعلی|نام خانوادگی۱=اردبیلی|چاپ=23}}</ref> | ||
< | |||
==منابع== | |||
{{پانویس}} | |||
[[رده:شرب خمر]] | |||
[[رده:مصرف مسکر]] | |||
[[رده:موانع مسئولیت کیفری]] | |||
[[رده:اصطلاحات حقوقی]] | |||
[[رده:اصطلاحات حقوق جزا]] | |||
[[رده:اصطلاحات قانون مجازات اسلامی]] | |||
[[رده:شرایط و موانع مسئولیت کیفری]] | |||
[[رده:مستی]] |
نسخهٔ کنونی تا ۲ مهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۰۲:۲۳
مستی حالتی است که میتواند در اثر شرب خمر یا استعمال هر ماده شیمیایی دیگری ایجاد شود،[۱]به عبارتی دیگر مستی حالتی است که از نوشیدن مسکر و … در انسان پدید آید.[۲] به شخصی که بر اثر زیاده روی در مصرف مسکرات، نظم سخن خود را از دست بدهد؛ مست گویند.[۳]
قانونگذار اسلامی نوشیدن مسکر را به خودی خود، خواه مست کند یا نکند، جرم دانستهاست، در واقع قانونگذار مطلق شراب خواری و میگساری عمدی را منع کرده است، نه مستی را که در بعضی از احوال، رافع مسئولیت کیفری است.[۲]
منابع
- ↑ حسین آقایی نیا. حقوق کیفری اختصاصی (جرایم علیه اشخاص- جنایات). چاپ 5. میزان، 1389. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 350084
- ↑ ۲٫۰ ۲٫۱ محمدعلی اردبیلی. حقوق جزای عمومی (جلد دوم). چاپ 23. میزان، 1389. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 538888
- ↑ محمدجعفر جعفری لنگرودی. مبسوط در ترمینولوژی حقوق (جلد پنجم). چاپ 4. گنج دانش، 1388. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 341816