شهادت از طریق ویدئوکنفرانس و رویۀ دادگاههای بینالمللی کیفری در پذیرش آن: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۲۱: | خط ۲۱: | ||
[[رده:مقالات شماره هفدهم نشریه آموزه های حقوق کیفری]] | [[رده:مقالات شماره هفدهم نشریه آموزه های حقوق کیفری]] | ||
[[رده:مقالات حقوق کیفری]] | [[رده:مقالات حقوق کیفری]] | ||
[[رده:مقالات | [[رده:مقالات هیبت الله نژندی منش]] | ||
[[رده:مقالات وحید بذّار]] | [[رده:مقالات وحید بذّار]] | ||
[[رده:شهادت]] | [[رده:شهادت]] |
نسخهٔ کنونی تا ۱۴ ژوئیهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۴:۴۰
شهادت از طریق ویدئوکنفرانس و رویۀ دادگاههای بینالمللی کیفری در پذیرش آن نام مقاله ای از هیبتاللّٰه نژندیمنش و وحید بذّار که در شماره هفدهم (تابستان 1398) نشریه آموزه های حقوق کیفری منتشر شده است.
چکیده
فناوریهای نوین ارتباطاتی که با پیدایش اینترنت بسیار برجسته شدند، بر اکثر حوزههای حقوق بینالملل ـ از جمله رسیدگی قضایی بینالمللیـ تأثیر گذاردهاند. ادای شهادت از طریق ویدئوکنفرانس یکی از مواردی است که موضوع استفاده از فناوری در دادگاههای کیفری بینالمللی را مطرح میکند. این دادگاهها که در آغاز با اعلام پیششرطهای متعدد، ادای شهادت از طریق ارتباط ویدئویی را تنها در موارد بسیار استثنایی میپذیرفتند، به تدریج و با رشد فزاینده فناوری، صلاحیت خود را برای پذیرش چنین امری بسیار موسع تفسیر نمودند. در واقع، همان طور که در روند تغییر رویکرد دادگاههای کیفری بینالمللی از جمله دادگاه کیفری بینالمللی یوگسلاوی سابق، دادگاه کیفری بینالمللی روآندا، دادگاه ویژه سیرالئون و دیوان کیفری بینالمللی نسبت به پذیرش ادای شهادت از طریق ویدئوکنفرانس قابل مشاهده است، فناوریهای نوین ارتباطاتی توانستهاند به عنوان یک واقعیت عینی در جامعۀ بینالمللی، خود را به حوزۀ رسیدگی قضایی بینالمللی تحمیل نمایند.
کلید واژه ها
- شهادت
- ویدئوکنفرانس
- دادگاه کیفری بینالمللی یوگسلاوی سابق
- دادگاه کیفری بینالمللی روآندا
- دادگاه ویژه سیرالئون