ماده 7 منشور ملل متحد: تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
| (۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۷: | خط ۷: | ||
== مقالات مرتبط == | == مقالات مرتبط == | ||
* [[التزام به مقررات زدایی در تدوین سیاستهای توسعه محور با تاکید بر اسناد بین المللی]] | |||
* [[حملات سایبری و اصول حقوق بین‌الملل بشردوستانه (مطالعۀ موردی: حملات سایبری به گرجستان)]] | * [[حملات سایبری و اصول حقوق بین‌الملل بشردوستانه (مطالعۀ موردی: حملات سایبری به گرجستان)]] | ||
* [[گسترش حیطه عملکرد دبیرکل ملل متحد و صلاحیت انحصاری دولت‌ها: پاسداری از مرزهای "بند 7 از ماده 2 منشور ملل متحد" پس از هفتاد سال]] | * [[گسترش حیطه عملکرد دبیرکل ملل متحد و صلاحیت انحصاری دولت‌ها: پاسداری از مرزهای "بند 7 از ماده 2 منشور ملل متحد" پس از هفتاد سال]] | ||
* [[کمیسیون تحکیم صلح: ره‌آوردی جدید در چارچوب اصلاح ساختاری سازمان ملل متّحد]] | |||
* [[تعهدهای دولت‌ها در خصوص ارتکاب شکنجه توسط اشخاص خصوصی]] | |||
{{مواد منشور ملل متحد}} | |||
نسخهٔ کنونی تا ۱۹ اکتبر ۲۰۲۴، ساعت ۲۳:۴۹
ماده ۷ منشور ملل متحد: ارکان اصلی سازمان ملل متحد تشکیل می‌شود از:
۱- مجمع عمومی ـ یک شورای امنیت ـ یک شورای اقتصادی و اجتماعی ـ یک شوری قیمومت ـ یک دیوان دادگستری بین‌المللی و یک دبیر خانه.
۲ ـ ارکان فرعی نیز که وجود آنها ضروری تشخیص داده شود ممکن است بر طبق این منشور تشکیل گردند.
مقالات مرتبط
- التزام به مقررات زدایی در تدوین سیاستهای توسعه محور با تاکید بر اسناد بین المللی
- حملات سایبری و اصول حقوق بین‌الملل بشردوستانه (مطالعۀ موردی: حملات سایبری به گرجستان)
- گسترش حیطه عملکرد دبیرکل ملل متحد و صلاحیت انحصاری دولت‌ها: پاسداری از مرزهای "بند 7 از ماده 2 منشور ملل متحد" پس از هفتاد سال
- کمیسیون تحکیم صلح: ره‌آوردی جدید در چارچوب اصلاح ساختاری سازمان ملل متّحد
- تعهدهای دولت‌ها در خصوص ارتکاب شکنجه توسط اشخاص خصوصی