ماده ۲۳۳ قانون آیین دادرسی کیفری: تفاوت میان نسخه‌ها

پرش به ناوبری پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
'''ماده ۲۳۳ قانون آیین دادرسی کیفری:''' چنانچه [[قرار تامین کیفری|قرار تأمین]] صادر شده، متضمن [[تأدیه]] [[وجه التزام]] باشد یا متهم خود ایداع [[وثیقه قانونی|وثیقه]] کرده باشد، در صورت عدم حضور [[محکوم علیه|محکومٌ علیه]] و عدم امکان وصول آن از [[بیمه]]، علاوه بر اخذ [[دیه]] و ضرر و زیان [[محکوم له|محکومٌ له]] از محل تأمین، جزای نقدی نیز در صورت محکومیت وصول می‌شود و در مورد [[قرار وثیقه]]، در صورت حضور و عجز از پرداخت، محکومیت‌های فوق، با لحاظ [[مستثنیات دین]] از محل تأمین اخذ می‌شود.
'''ماده ۲۳۳ قانون آیین دادرسی کیفری:''' چنانچه [[قرار تامین کیفری|قرار تأمین]] صادر شده، متضمن [[تأدیه]] [[وجه التزام]] باشد یا [[متهم]] خود ایداع [[وثیقه قانونی|وثیقه]] کرده باشد، در صورت عدم حضور [[محکوم علیه|محکومٌ علیه]] و عدم امکان وصول آن از [[بیمه]]، علاوه بر اخذ [[دیه]] و ضرر و زیان [[محکوم له|محکومٌ له]] از محل تأمین، جزای نقدی نیز در صورت محکومیت وصول می‌شود و در مورد [[قرار وثیقه]]، در صورت حضور و عجز از پرداخت، محکومیت‌های فوق، با لحاظ [[مستثنیات دین]] از محل تأمین اخذ می‌شود.
* {{زیتونی|[[ماده ۲۳۲ قانون آیین دادرسی کیفری|مشاهده ماده قبلی]]}}
* {{زیتونی|[[ماده ۲۳۲ قانون آیین دادرسی کیفری|مشاهده ماده قبلی]]}}
* {{زیتونی|[[ماده ۲۳۴ قانون آیین دادرسی کیفری|مشاهده ماده بعدی]]}}
* {{زیتونی|[[ماده ۲۳۴ قانون آیین دادرسی کیفری|مشاهده ماده بعدی]]}}