ماده 160 قانون امور حسبی: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(ابرابزار)
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱۳: خط ۱۳:
ورثه: به کسی می‌گویند که درصورت برخورداری از شرایط ارث و مبری بودن از موانع ارث بری، [[ترکه]] میت به او انتقال می‌یابد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=ترمینولوژی فقه اصطلاح‌شناسی فقه امامیه|ترجمه=|جلد=|سال=1391|ناشر=پیک کوثر|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4252640|صفحه=|نام۱=حمید|نام خانوادگی۱=مسجدسرایی|چاپ=1}}</ref>
ورثه: به کسی می‌گویند که درصورت برخورداری از شرایط ارث و مبری بودن از موانع ارث بری، [[ترکه]] میت به او انتقال می‌یابد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=ترمینولوژی فقه اصطلاح‌شناسی فقه امامیه|ترجمه=|جلد=|سال=1391|ناشر=پیک کوثر|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4252640|صفحه=|نام۱=حمید|نام خانوادگی۱=مسجدسرایی|چاپ=1}}</ref>


== نکات توضیحی تفسیری دکترین ==
== نکات تفسیری دکترین ==
بعد از صدور حکم موت فرضی، وارثان مالک محسوب می‌شوند و دارایی و اموال غایب به حکم قانون به آنان منتقل می‌شود، نه [[ضامن]] معرفی می‌کنند و نه تضمین دیگری از آنان گرفته می‌شود. تضمینات قبلی نیز مرتفع می‌شود زیرا با انقضای مدتی که مانند [[غایب مفقودالاثر|غایب]] در آن مدت زنده نمی‌ماند و صدور حکم موت فرضی، ارث محقق می‌شود و اموال و دارایی غایب بابت سهم الارث به ورثه داده می‌شود و از کسانی که، ولو به ظاهر، مالک شناخته می‌شوند نباید تضمین گرفت.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=امور حسبی غایب مفقود الاثر|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=میزان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2708608|صفحه=|نام۱=سیدمرتضی|نام خانوادگی۱=قاسم‌زاده|چاپ=1}}</ref> البته به نظر می‌رسد که مقصود قانونگذار از زوال تامینات هنگامی است که یا [[خسارت|خسارتی]] بر اموال وارد نشده یا در صورت ورود جبران شده باشد؛ بنابراین نخست باید مسئله ورود خسارت یا عدم ورود آن بررسی و آن گاه دربارهٔ ارتفاع تأمین و تضمین تصمیم گرفته شود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=امور حسبی غایب مفقود الاثر|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=میزان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2708624|صفحه=|نام۱=سیدمرتضی|نام خانوادگی۱=قاسم‌زاده|چاپ=1}}</ref>
بعد از صدور حکم موت فرضی، وارثان مالک محسوب می‌شوند و دارایی و اموال غایب به حکم قانون به آنان منتقل می‌شود، نه [[ضامن]] معرفی می‌کنند و نه تضمین دیگری از آنان گرفته می‌شود. تضمینات قبلی نیز مرتفع می‌شود زیرا با انقضای مدتی که مانند [[غایب مفقودالاثر|غایب]] در آن مدت زنده نمی‌ماند و صدور حکم موت فرضی، ارث محقق می‌شود و اموال و دارایی غایب بابت سهم الارث به ورثه داده می‌شود و از کسانی که، ولو به ظاهر، مالک شناخته می‌شوند نباید تضمین گرفت.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=امور حسبی غایب مفقود الاثر|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=میزان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2708608|صفحه=|نام۱=سیدمرتضی|نام خانوادگی۱=قاسم‌زاده|چاپ=1}}</ref> البته به نظر می‌رسد که مقصود قانونگذار از زوال تامینات هنگامی است که یا [[خسارت|خسارتی]] بر اموال وارد نشده یا در صورت ورود جبران شده باشد؛ بنابراین نخست باید مسئله ورود خسارت یا عدم ورود آن بررسی و آن گاه دربارهٔ ارتفاع تأمین و تضمین تصمیم گرفته شود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=امور حسبی غایب مفقود الاثر|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=میزان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2708624|صفحه=|نام۱=سیدمرتضی|نام خانوادگی۱=قاسم‌زاده|چاپ=1}}</ref>
== نکات توصیفی هوش مصنوعی ==
{{هوش مصنوعی (ماده)}}
# پس از قطعیت حکم موت فرضی، تامیناتی که پیش از این از امین یا ورثه گرفته شده‌اند، لغو می‌شوند.
# حکم موت فرضی باید به حالت قطعیت برسد تا تغییرات در تامینات اعمال شود.
# تامینات به عنوان ضمانت یا وثیقه‌ای برای حفاظت از حقوق طرفین در زمان عدم قطعیت حکم موت فرضی جمع‌آوری شده‌اند.
# قطعیت حکم موت فرضی به معنی این است که هیچ‌گونه تجدیدنظر یا اعتراض قانونی دیگر قابل پیگیری نیست.
# ابطال تامینات پس از قطعیت حکم می‌تواند منجر به انتقال دارایی یا تغییراتی در مدیریت دارایی‌های فردی شود که به فرض مرده در نظر گرفته شده‌ است.
#


== منابع ==
== منابع ==

نسخهٔ ‏۱۳ دسامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۴:۴۶

ماده ۱۶۰ قانون امور حسبی: بعد از قطعیت حکم موت فرضی تامیناتی که از امین یا ورثه گرفته شده‌است مرتفع می‌شود.

مواد مرتبط

توضیح واژگان

حکم: در صورتی که رای دادگاه راجع به ماهیت دعوا بوده و قاطع باشد حکم نامیده می‌شود.[۱]

موت فرضی: به وضعیتی که مرگ کسی قطعی نبوده ولی به جهت پایان دادن به یک وضعیت متزلزل حقوقی، فوت او مفروض گردد؛ موت فرضی گویند.[۲]

امین: در لغت به معنای امانت دار و کسی است که مردم به علت درستکاری به او اعتماد می‌کنند و در اصطلاح حقوقی امین دارای دو معنا است یکی به معنای خاص است و به کسی گفته می‌شود که مال غیر را به نفع مالک آن نگهداری می‌کند، خواه در مقابل حفظ مال از مالک اجرت دریافت کند یا مجانا امانت مال را به عهده بگیرد و دیگری هم به معنای عام است و به کلیه کسانی که وضع ید آنان بر مال دیگری، قانونی و ناشی از عقود مذکور در قانون است، اطلاق می‌گردد.[۳]

ورثه: به کسی می‌گویند که درصورت برخورداری از شرایط ارث و مبری بودن از موانع ارث بری، ترکه میت به او انتقال می‌یابد.[۴]

نکات تفسیری دکترین

بعد از صدور حکم موت فرضی، وارثان مالک محسوب می‌شوند و دارایی و اموال غایب به حکم قانون به آنان منتقل می‌شود، نه ضامن معرفی می‌کنند و نه تضمین دیگری از آنان گرفته می‌شود. تضمینات قبلی نیز مرتفع می‌شود زیرا با انقضای مدتی که مانند غایب در آن مدت زنده نمی‌ماند و صدور حکم موت فرضی، ارث محقق می‌شود و اموال و دارایی غایب بابت سهم الارث به ورثه داده می‌شود و از کسانی که، ولو به ظاهر، مالک شناخته می‌شوند نباید تضمین گرفت.[۵] البته به نظر می‌رسد که مقصود قانونگذار از زوال تامینات هنگامی است که یا خسارتی بر اموال وارد نشده یا در صورت ورود جبران شده باشد؛ بنابراین نخست باید مسئله ورود خسارت یا عدم ورود آن بررسی و آن گاه دربارهٔ ارتفاع تأمین و تضمین تصمیم گرفته شود.[۶]


نکات توصیفی هوش مصنوعی

  1. پس از قطعیت حکم موت فرضی، تامیناتی که پیش از این از امین یا ورثه گرفته شده‌اند، لغو می‌شوند.
  2. حکم موت فرضی باید به حالت قطعیت برسد تا تغییرات در تامینات اعمال شود.
  3. تامینات به عنوان ضمانت یا وثیقه‌ای برای حفاظت از حقوق طرفین در زمان عدم قطعیت حکم موت فرضی جمع‌آوری شده‌اند.
  4. قطعیت حکم موت فرضی به معنی این است که هیچ‌گونه تجدیدنظر یا اعتراض قانونی دیگر قابل پیگیری نیست.
  5. ابطال تامینات پس از قطعیت حکم می‌تواند منجر به انتقال دارایی یا تغییراتی در مدیریت دارایی‌های فردی شود که به فرض مرده در نظر گرفته شده‌ است.

منابع

  1. علی مهاجری. قانون آیین دادرسی مدنی در نظم حقوقی کنونی. چاپ 1. فکرسازان، 1390.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 573440
  2. سیدحسن امامی. حقوق مدنی (جلد سوم) (در شفعه، وصایا، ارث) (با تجدیدنظر، تصحیح کامل اضافات). چاپ 13. اسلامیه، 1376.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 15552
  3. منوچهر قوامی. مجموعه پرسش و پاسخ‌های قضایی (جلد اول). چاپ 1. بکاء، 1388.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6486596
  4. حمید مسجدسرایی. ترمینولوژی فقه اصطلاح‌شناسی فقه امامیه. چاپ 1. پیک کوثر، 1391.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4252640
  5. سیدمرتضی قاسم‌زاده. امور حسبی غایب مفقود الاثر. چاپ 1. میزان، 1389.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2708608
  6. سیدمرتضی قاسم‌زاده. امور حسبی غایب مفقود الاثر. چاپ 1. میزان، 1389.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2708624