ماده ۵ قانون خدمت وظیفه عمومی: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(صفحه‌ای تازه حاوی «'''‌ماده ۵ قانون خدمت وظیفه عمومی:''' (اصلاحی ۱۳۹۰/۰۸/۲۲)- کلیه مشمولان قادر به خدمت و بلامانع به خدمت دوره ضرورت اعزام می‌شوند و پس از فراگرفتن آموزشهای نظامی لازم بقیه خدمت‌دوره ضرورت را در نیروهای مسلح جمهوری اسلامی ایران انجام خواهند داد. تع...» ایجاد کرد)
 
 

نسخهٔ کنونی تا ‏۹ مهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۲:۴۹

‌ماده ۵ قانون خدمت وظیفه عمومی: (اصلاحی ۱۳۹۰/۰۸/۲۲)- کلیه مشمولان قادر به خدمت و بلامانع به خدمت دوره ضرورت اعزام می‌شوند و پس از فراگرفتن آموزشهای نظامی لازم بقیه خدمت‌دوره ضرورت را در نیروهای مسلح جمهوری اسلامی ایران انجام خواهند داد. تعیین ترتیب تقدم برای استفاده از مشمولان مزبور در هر یک از‌سازمانهای نظامی و انتظامی و نحوه سهمیه‌بندی آنها توسط ستاد مشترک ارتش جمهوری اسلامی تهیه و به تصویب شورای عالی دفاع می‌رسد.

تبصره ۱ (اصلاحی ۱۳۹۰/۰۸/۲۲)- نحوه تأمین سهمیه هر یک از نیروهای مسلح از مشمولین هر دوره، به وسیله کمیس-یونی انجام می‌ شود که از نمایندگان نیروهای مزبور به ریاست رئیس سازمان تشکیل میگردد.

‌تبصره ۲ (اصلاحی ۱۳۹۰/۰۸/۲۲)- سپاه پاسداران انقلاب اسلامی می‌تواند مشمولین مورد نیاز خود را در هر دوره طبق ضوابط خاص پذیرش سپاه از بین دارندگان دفترچه‌ آماده به خدمت در حد سهمیه تعیین شده انتخاب و قبل از تاریخ اعزام آنان لیست اسامی آنها را به اداره وظیفه عمومی اعلام نماید. این مشمولین برای‌ انجام خدمت وظیفه عمومی در اختیار سپاه قرار می‌ گیرند.

‌تبصره ۳ (اصلاحی ۱۳۹۰/۰۸/۲۲)- نیروهای نظامی و انتظامی موظفند طبق اصل ۱۴۷ قانون اساسی پرسنل کادر ثابت و وظیفه خود را بنا به درخواست دولت برای امور‌ تولیدی، عمرانی، تحقیقاتی، آموزشی، بهداشتی و درمانی با رعایت کامل موازین اسلامی در حدی که به آمادگی رزمی آنها آسیبی وارد نیاید در اختیار‌ دولت قرار دهند.

تبصره ۴ (الحاقی ۱۳۹۰/۰۸/۲۲)- مشمولین وظیفه از تاریخ اعزام از سوی واحدهای وظیفه عمومی ناجا به عنوان کارکنان وظیفه یگان تعیین‌ شده، محسوب می‌شوند.