ماده 187 قانون امور حسبی: تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
(ابرابزار) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۴: | خط ۴: | ||
وصیت نامه: ورقه ای است رسمی یا عادی که شخص حقیقی قبل از فوت خود در آن، ترتیب تصرفات قانونی در دارایی خویش و نگهداری مولی علیه خود را ثبت کند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=ترمینولوژی حقوق|ترجمه=|جلد=|سال=1374|ناشر=گنج دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6568376|صفحه=|نام۱=محمدجعفر|نام خانوادگی۱=جعفری لنگرودی|چاپ=7}}</ref> | وصیت نامه: ورقه ای است رسمی یا عادی که شخص حقیقی قبل از فوت خود در آن، ترتیب تصرفات قانونی در دارایی خویش و نگهداری مولی علیه خود را ثبت کند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=ترمینولوژی حقوق|ترجمه=|جلد=|سال=1374|ناشر=گنج دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6568376|صفحه=|نام۱=محمدجعفر|نام خانوادگی۱=جعفری لنگرودی|چاپ=7}}</ref> | ||
== نکات | == نکات تفسیری دکترین == | ||
منظور از دادرس در ماده ۱۸۷ [[قانون امور حسبی]]، دادرسی است که صلاحیت مهر و موم [[ترکه]] را دارد اگر چه دادرس دادگاه صالح برای رسیدگی به امور ترکه نباشد؛ زیرا چنانچه در انجام امور فوری تأخیر افتد تا محول به [[دادگاه]] صالح برای رسیدگی به امور ترکه شود، منظور موصی انجام نمی‌گیرد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق مدنی (جلد سوم) (در شفعه، وصایا، ارث) (با تجدیدنظر، تصحیح کامل اضافات)|ترجمه=|جلد=|سال=1376|ناشر=اسلامیه|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=16168|صفحه=|نام۱=سیدحسن|نام خانوادگی۱=امامی|چاپ=13}}</ref> | منظور از دادرس در ماده ۱۸۷ [[قانون امور حسبی]]، دادرسی است که صلاحیت مهر و موم [[ترکه]] را دارد اگر چه دادرس دادگاه صالح برای رسیدگی به امور ترکه نباشد؛ زیرا چنانچه در انجام امور فوری تأخیر افتد تا محول به [[دادگاه]] صالح برای رسیدگی به امور ترکه شود، منظور موصی انجام نمی‌گیرد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق مدنی (جلد سوم) (در شفعه، وصایا، ارث) (با تجدیدنظر، تصحیح کامل اضافات)|ترجمه=|جلد=|سال=1376|ناشر=اسلامیه|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=16168|صفحه=|نام۱=سیدحسن|نام خانوادگی۱=امامی|چاپ=13}}</ref> | ||
== نکات توضیحی == | == نکات توضیحی == | ||
منظور از وصیت نامه معتبر، وصیت نامه ای است که صدور آن از ناحیه متوفی محرز و شرایط قانونی را دارا باشد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون امور حسبی در نظم حقوقی کنونی|ترجمه=|جلد=|سال=1397|ناشر=کتاب آوا|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6568444|صفحه=|نام۱=محمدمجتبی|نام خانوادگی۱=رودیجانی|چاپ=1}}</ref> | منظور از وصیت نامه معتبر، وصیت نامه ای است که صدور آن از ناحیه متوفی محرز و شرایط قانونی را دارا باشد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون امور حسبی در نظم حقوقی کنونی|ترجمه=|جلد=|سال=1397|ناشر=کتاب آوا|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6568444|صفحه=|نام۱=محمدمجتبی|نام خانوادگی۱=رودیجانی|چاپ=1}}</ref> | ||
== نکات توصیفی هوش مصنوعی == | |||
{{هوش مصنوعی (ماده)}} | |||
# وصیت‌نامه باید به نظر دادرس معتبر باشد تا اقدامات لازم انجام شود. | |||
# وصیت‌نامه باید شامل امور فوری باشد. | |||
# اجازه انجام امور فوری توسط دادرس صادر می‌شود. | |||
# هدف از این ماده، اطمینان از انجام به‌موقع امور فوری مذکور در وصیت‌نامه است. | |||
== منابع == | == منابع == | ||
نسخهٔ ۱۳ دسامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۴:۴۷
ماده ۱۸۷ قانون امور حسبی: در مواردی که وصیت نامه معتبری به نظر دادرس می‌رسد که آن وصیت نامه مشتمل بر امور فوری باشد دادرس اجازه می‌دهد که امور مذکور انجام داده شود.
توضیح واژگان
وصیت نامه: ورقه ای است رسمی یا عادی که شخص حقیقی قبل از فوت خود در آن، ترتیب تصرفات قانونی در دارایی خویش و نگهداری مولی علیه خود را ثبت کند.[۱]
نکات تفسیری دکترین
منظور از دادرس در ماده ۱۸۷ قانون امور حسبی، دادرسی است که صلاحیت مهر و موم ترکه را دارد اگر چه دادرس دادگاه صالح برای رسیدگی به امور ترکه نباشد؛ زیرا چنانچه در انجام امور فوری تأخیر افتد تا محول به دادگاه صالح برای رسیدگی به امور ترکه شود، منظور موصی انجام نمی‌گیرد.[۲]
نکات توضیحی
منظور از وصیت نامه معتبر، وصیت نامه ای است که صدور آن از ناحیه متوفی محرز و شرایط قانونی را دارا باشد.[۳]
نکات توصیفی هوش مصنوعی
 | محتوای مندرج در این قسمت توسط هوش مصنوعی تولید شده است. |
- وصیت‌نامه باید به نظر دادرس معتبر باشد تا اقدامات لازم انجام شود.
- وصیت‌نامه باید شامل امور فوری باشد.
- اجازه انجام امور فوری توسط دادرس صادر می‌شود.
- هدف از این ماده، اطمینان از انجام به‌موقع امور فوری مذکور در وصیت‌نامه است.
منابع
- ↑ محمدجعفر جعفری لنگرودی. ترمینولوژی حقوق. چاپ 7. گنج دانش، 1374. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6568376
- ↑ سیدحسن امامی. حقوق مدنی (جلد سوم) (در شفعه، وصایا، ارث) (با تجدیدنظر، تصحیح کامل اضافات). چاپ 13. اسلامیه، 1376. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 16168
- ↑ محمدمجتبی رودیجانی. قانون امور حسبی در نظم حقوقی کنونی. چاپ 1. کتاب آوا، 1397. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6568444