ماده 232 قانون امور حسبی: تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
(صفحه‌ای تازه حاوی «ماده 232 قانون امور حسبی: دعوی بر میت اعم از دین یا عین باید بطرفیت ورثه و یا نماینده قانونی آنها اقامه شود هر چند ترکه در ید وارث نباشد لیکن مادامی که ترکه بدست آنها نرسیده است مسئول اداء دیون نخواهند بود.» ایجاد کرد) |
(+رده:مواد قانون امور حسبی; +رده:ترکه; +رده:استیفای دین از ترکه; +رده:دعوا بر میت using HotCat) |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
ماده 232 قانون امور حسبی: دعوی بر میت اعم از دین یا عین باید بطرفیت ورثه و یا نماینده قانونی آنها اقامه شود هر چند ترکه در ید وارث نباشد لیکن مادامی که ترکه بدست آنها نرسیده است مسئول اداء دیون نخواهند بود. | ماده 232 قانون امور حسبی: دعوی بر میت اعم از دین یا عین باید بطرفیت ورثه و یا نماینده قانونی آنها اقامه شود هر چند ترکه در ید وارث نباشد لیکن مادامی که ترکه بدست آنها نرسیده است مسئول اداء دیون نخواهند بود. | ||
[[رده:مواد قانون امور حسبی]] | |||
[[رده:ترکه]] | |||
[[رده:استیفای دین از ترکه]] | |||
[[رده:دعوا بر میت]] | |||
نسخهٔ ۸ مهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۳:۱۷
ماده 232 قانون امور حسبی: دعوی بر میت اعم از دین یا عین باید بطرفیت ورثه و یا نماینده قانونی آنها اقامه شود هر چند ترکه در ید وارث نباشد لیکن مادامی که ترکه بدست آنها نرسیده است مسئول اداء دیون نخواهند بود.