ماده ۷۱۷ قانون مجازات اسلامی (تعزیرات): تفاوت میان نسخهها
(نگارش نکات مربوط به ماده + ارجاع + لینک) |
جز (Wikihagh admin صفحهٔ ماده 717 - قانون مجازات اسلامی (تعزیرات) را به ماده ۷۱۷ - قانون مجازات اسلامی (تعزیرات) منتقل کرد: فارسی سازی نویسه ها) |
(بدون تفاوت)
|
نسخهٔ ۲ نوامبر ۲۰۲۱، ساعت ۰۶:۰۶
هرگاه یکی از جهات مذکور در ماده (714) موجب صدمه بدنی شود مرتکب به حبس از پانزده تا هفتاد و پنج روز و پرداخت دیه در صورت مطالبه از ناحیه مصدوم محکوم می شود.
واژگان
منظور از صدمه در این ماده صدمه ای است که منجر به جراحت شود و مشمول موارد مذکور در مواد 715 و 716 نباشد.610772
نکات توضیحی تفسیری دکترین
عنصر مادی این جرم ایراد صدمه بدنی غیر عمدی در اثر حوادث رانندگی است.[۱] این جرم از نوع جرائم غیر عمد است که برای تحقق آن نیاز به احراز عنصر معنوی تقصیر در مرتکب است.[۲] در این مورد نیز لازم است بین حادثه رانندگی و صدمه وارده رابطه سببیت برقرار باشد. بنابراین اگر صدمه ناشی از بیرون پریدن شخص از ماشین بوده و ارتباطی با تصادف رانندگی نداشته باشد خارج از شمول ماده قرار خواهد گرفت.[۳] گفتنی است که رکن مادی و روانی جرائم موضوع ماده 714 تا 717 یکی است و قانونگذار بر اساس میزان صدمه وارده برای هر یک به تفکیک مجازاتی را تعیین نموده است.[۴] این ماده به دلیل خفیف بودن صدمه وارده از شمول کیفیت مشدده ماده 719 (عدم کمک فوری به قربانی) خارج شده است.[۵] جرم موضوع این ماده به موجب قانون کاهش حبس تعزیری مصوب 1399 از نوع جرائم قابل گذشت محسوب میشود.[۶]
منابع
- ↑ عباس زراعت. شرح قانون مجازات اسلامی (جلد سوم) (بخش تعزیرات). چاپ 1. ققنوس، 1382. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 610764
- ↑ عباس زراعت. شرح قانون مجازات اسلامی (جلد سوم) (بخش تعزیرات). چاپ 1. ققنوس، 1382. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 610768
- ↑ عباس زراعت. شرح قانون مجازات اسلامی (جلد سوم) (بخش تعزیرات). چاپ 1. ققنوس، 1382. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 610784
- ↑ حسین آقایی نیا. حقوق کیفری اختصاصی (جرایم علیه اشخاص- جنایات). چاپ 5. میزان، 1389. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 352364
- ↑ حسین میرمحمدصادقی. حقوق کیفری اختصاصی (جرایم علیه اشخاص). چاپ 7. میزان، 1389. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 355292
- ↑ ماده 104 قانون مجازات اسلامی مصوب 1392