ماده ۷۱۷ قانون مجازات اسلامی (تعزیرات)

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو

ماده ۷۱۷ قانون مجازات اسلامی (تعزیرات): هرگاه یکی از جهات مذکور در ماده (714) موجب صدمه بدنی شود مرتکب به حبس از پانزده تا هفتاد و پنج روز و پرداخت دیه در صورت مطالبه از ناحیه مصدو‌م محکوم می‌ شود.

توضیح واژگان

منظور از «صدمه» در این ماده، صدمه ای است که منجر به جراحت شود و مشمول موارد مذکور در مواد 715 و 716 نباشد.[۱]

نکات توضیحی تفسیری دکترین

عنصر مادی این جرم، ایراد صدمه بدنی غیر عمدی در اثر حوادث رانندگی است.[۲] این جرم از نوع جرائم غیر عمد است که برای تحقق آن، نیاز به احراز عنصر معنوی تقصیر در مرتکب است،[۳] در این مورد نیز لازم است بین حادثه رانندگی و صدمه وارده، رابطه سببیت برقرار باشد، بنابراین اگر صدمه ناشی از بیرون پریدن شخص از ماشین بوده و ارتباطی با تصادف رانندگی نداشته باشد، خارج از شمول ماده قرار خواهد گرفت.[۴] گفتنی است که رکن مادی و روانی جرائم موضوع ماده 714 تا 717 یکی است و قانونگذار بر اساس میزان صدمه وارده، برای هر یک به تفکیک مجازاتی را تعیین نموده است.[۵] این ماده به دلیل خفیف بودن صدمه وارده از شمول کیفیت مشدده ماده 719 (عدم کمک فوری به قربانی) خارج شده است.[۶]

نکات توضیحی

جرم موضوع این ماده، به موجب قانون کاهش حبس تعزیری مصوب 1399 از نوع جرائم قابل گذشت محسوب میشود.[۷]

رویه های قضایی

منابع

  1. عباس زراعت. شرح قانون مجازات اسلامی (جلد سوم) (بخش تعزیرات). چاپ 1. ققنوس، 1382.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 610772
  2. عباس زراعت. شرح قانون مجازات اسلامی (جلد سوم) (بخش تعزیرات). چاپ 1. ققنوس، 1382.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 610764
  3. عباس زراعت. شرح قانون مجازات اسلامی (جلد سوم) (بخش تعزیرات). چاپ 1. ققنوس، 1382.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 610768
  4. عباس زراعت. شرح قانون مجازات اسلامی (جلد سوم) (بخش تعزیرات). چاپ 1. ققنوس، 1382.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 610784
  5. حسین آقایی نیا. حقوق کیفری اختصاصی (جرایم علیه اشخاص- جنایات). چاپ 5. میزان، 1389.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 352364
  6. حسین میرمحمدصادقی. حقوق کیفری اختصاصی (جرایم علیه اشخاص). چاپ 7. میزان، 1389.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 355292
  7. ماده 104 قانون مجازات اسلامی مصوب 1392