اصل صلاحیت در صلاحیت: تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
فاطمه امیدی (بحث | مشارکت‌ها) (صفحه‌ای تازه حاوی «'''اصل صلاحیت در صلاحیت''': این اصل بدین معنا است که مرجع داوری صلاحیت دارد قلمرو صلاحیت خویش را تعیین کند. تا قبل از تصویب قانون جدید داوری تجاری بین المللی، این اصل در مقررات آیین دادرسی مدنی درباره‌ی داوری غایب بود. در نتیجه، اعمال آن توسط مرا...» ایجاد کرد) |
فاطمه امیدی (بحث | مشارکت‌ها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''اصل صلاحیت در صلاحیت''': این اصل بدین معنا است که مرجع داوری صلاحیت دارد قلمرو صلاحیت خویش را تعیین کند. تا قبل از تصویب قانون جدید داوری تجاری | '''اصل صلاحیت در صلاحیت''': این اصل بدین معنا است که مرجع [[داوری]] صلاحیت دارد قلمرو صلاحیت خویش را تعیین کند. تا قبل از تصویب قانون جدید داوری تجاری بین‌المللی، این اصل در مقررات [[آیین دادرسی مدنی]] درباره‌ی داوری غایب بود. در نتیجه، اعمال آن توسط مراجع داوری با تردید مواجه می‌شد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون داوری تجاری بین المللی ایران همسو با قانون نمونه داوری آنسیترال|ترجمه=|جلد=|سال=|ناشر=مجله حقوقی- نشریه دفتر خدمات حقوقی بین المللی شماره 23 - پاییز و زمستان 1377|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=5069636|صفحه=|نام۱=سیدجمال|نام خانوادگی۱=سیفی|چاپ=}}</ref> | ||
== مواد مرتبط == | == مواد مرتبط == | ||
نسخهٔ ۴ سپتامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۵:۵۲
اصل صلاحیت در صلاحیت: این اصل بدین معنا است که مرجع داوری صلاحیت دارد قلمرو صلاحیت خویش را تعیین کند. تا قبل از تصویب قانون جدید داوری تجاری بین‌المللی، این اصل در مقررات آیین دادرسی مدنی درباره‌ی داوری غایب بود. در نتیجه، اعمال آن توسط مراجع داوری با تردید مواجه می‌شد.[۱]
مواد مرتبط
منابع
- ↑ سیدجمال سیفی. قانون داوری تجاری بین المللی ایران همسو با قانون نمونه داوری آنسیترال. مجله حقوقی- نشریه دفتر خدمات حقوقی بین المللی شماره 23 - پاییز و زمستان 1377. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 5069636