نظریه شماره 7/93/0963 مورخ 1393/04/23 اداره کل حقوقی قوه قضاییه: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات نظریات مشورتی|شماره نظریه= | {{جعبه اطلاعات نظریات مشورتی|شماره نظریه=7/93/0963|شماره پرونده=93-168/1-616|تاریخ نظریه=1393/04/23}} | ||
'''استعلام''': | '''استعلام''': آیا در اجرای بند ث ماده ۴۵ قانون آیین دادرسی کیفری جدید فقط بزه دیده میتواند ورود ماموران را درخواست کند یا افراد دیگر ساکن در آن محل مثل همسایهها در یک ساختمان آپارتمانی چنین اختیاری دارند؟ | ||
== نظریه مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضاییه == | == نظریه مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضاییه == |
نسخهٔ کنونی تا ۱۹ سپتامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۷:۱۷
شماره نظریه | ۷/۹۳/۰۹۶۳ |
---|---|
شماره پرونده | ۹۳-۱۶۸/۱-۶۱۶ |
تاریخ نظریه | ۱۳۹۳/۰۴/۲۳ |
استعلام: آیا در اجرای بند ث ماده ۴۵ قانون آیین دادرسی کیفری جدید فقط بزه دیده میتواند ورود ماموران را درخواست کند یا افراد دیگر ساکن در آن محل مثل همسایهها در یک ساختمان آپارتمانی چنین اختیاری دارند؟
نظریه مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضاییه
منظور از شخص ساکن ، در بند ث ماده ۴۵ قانون آیین دادرسی کیفری مصوب ۱۳۹۲ کلیه افرادی است که در محل مورد نظردر ماده (منزل یا محل سکنای افراد) به صورت دائم یا موقت سکونت دارند؛ اعم از اینکه بزه دیده واقع شده باشند یا خیر. اما افرادی نظیر همسایگان در مجتمع های آپارتمانی ونظائر آن را شامل نمی گردد و فرض قضیه در اینجا تنها شامل آن قسمتی از آپارتمان می گردد که اختصاص به سکونت افراد ذی ربط دارد. اما بدیهی است که چنانچه جرم در مشاعات اماکن مسکونی نظیر پارکینگ، حیاط ومانند آن رخ دهد، کلیه افرادی که در این اماکن به اعتبار سکونت در قسمت اختصاصی سهیم می باشند، ساکن شناخته شده و مشمول شخص ساکن مذکور در بند ث ماده ۴۵ قانون یادشده می باشند.