رای شعبه کیفری دیوان عالی کشور درباره مرجع قضایی صالح در رسیدگی به جرایم نظامیان: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات رای شعبه کیفری دیوان عالی کشور|شماره دادنامه=۹۱۰۹۹۷۰۹۰۸۶۰۰۴۱۲|تاریخ دادنامه=۱۳۹۱/۱۰/۱۰|نوع رأی=رأی شعبه|شعبه=شعبه ۳۰ دیوانعالی کشور|موضوع=مرجع قضایی صالح در رسیدگی به جرایم نظامیان|قاضی=محمد علی کریم پور{{سخ}}اکبری}}'''رای شعبه کی...» ایجاد کرد)
 
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
{{جعبه اطلاعات رای شعبه کیفری دیوان عالی کشور|شماره دادنامه=۹۱۰۹۹۷۰۹۰۸۶۰۰۴۱۲|تاریخ دادنامه=۱۳۹۱/۱۰/۱۰|نوع رأی=رأی شعبه|شعبه=شعبه ۳۰ دیوانعالی کشور|موضوع=مرجع قضایی صالح در رسیدگی به جرایم نظامیان|قاضی=محمد علی کریم پور{{سخ}}اکبری}}'''رای شعبه کیفری دیوان عالی کشور درباره مرجع قضایی صالح در رسیدگی به جرایم نظامیان''': جرایم ارتکابی مأموران نیروی انتظامی در حین گشت زنی مربوط به وظایف ذاتی آن ها و در صلاحیت دادگاه نظامی است.  
{{جعبه اطلاعات رای شعبه کیفری دیوان عالی کشور|شماره دادنامه=۹۱۰۹۹۷۰۹۰۹۳۰۰۶۸۱|تاریخ دادنامه=۱۳۹۱/۱۰/۱۸|نوع رأی=رأی شعبه|شعبه=شعبه ۲۹ دیوانعالی کشور|موضوع=مرجع قضایی صالح در رسیدگی به جرایم نظامیان|قاضی=حاتمی{{سخ}}نبی الله راجی}}'''رای شعبه کیفری دیوان عالی کشور درباره مرجع قضایی صالح در رسیدگی به جرایم نظامیان''': رسیدگی به جرایم نظامیان که در مقام ضابط دادگستری مرتکب می شوند در صلاحیت دادگاه عمومی است.  


= رأی خلاصه جریان پرونده =
= رأی خلاصه جریان پرونده =


حسب محتویات پرونده کلانتری ... طی گزارشی به معاون دادستان شهرستان اعلام نموده واحد گشت در حین گشت زنی در خیابان ... مشاهده نموده اند که یک دستگاه تویوتا کمری به شماره انتظامی ... به رانندگی شخصی به نام ک.ق. که برای یک دستگاه پراید با سه نفر سرنشین مؤنث ایجاد مزاحمت نموده که پس از اعلام ایست با بلندگوی خودرو، متواری شدند که با تعقیب و گریز متوقف و از راننده مدارک خودرو خواسته شده که وی از ارائه مدارک امتناع نموده و گفته است شما مأمور راهنمائی و رانندگی نیستید سپس از خودرو پیاده با مأمورین درگیری فیزیکی داشته و به پرسنل ناجا فحاشی و با کمک واحدهای گشتی متهمین به اسامی ک. و ک.ق. به کلانتری دلالت و به علت اظهار تألم متهمین از ناحیه اعضای بدن و تماس با اورژانس (۱۱۵) و اظهار آن ها مبنی بر اینکه متهمین باید به بیمارستان منتقل شوند با قاضی کشیک تماس تلفنی گرفته و با دستور قاضی کشیک متهمان با ضامن آزاد به بیمارستان اعزام شدند. برادر دو نفر فوق الذکر در شعبه ۵ دادیاری دادسرای که پرونده جهت رسیدگی به آن دادیاری ارجاع گردیده به عنوان شاکی تحقیق شده همچنین یکی از مأمورین به نام گ۱ م.ز. به علت ایراد ضرب و جرح عمدی از سوی مشارالیها اعلام شکایت نموده است و مأمور دیگری به نام ج.م. به جز جلوگیری نیز در آن رابطه تحت تعقیب قرار گرفته است و شکات به پزشکی قانونی معرفی شده اند. حین رسیدگی دادیار شعبه فوق الذکر به معاون دادستان اعلام نموده که شکایت علیه مأمورین در دادسرای نظامی شکایت نموده اند و مأمورین با قرار تأمین کیفری آزاد می باشند و با توجه اینکه مرتکب جرم خاص نظامی نشده اند و بر اساس ماده ۱۵ قانون آیین دادرسی کیفری وظایف ضابطین به صراحت آمده و مأمور که در راستای کشف جرم و جلوگیری از فرار و مخفی شدن متهم مرتکب جرم شود ضابط محسوب و به جرم وی در دادسرای عمومی باید رسیدگی شده لذا خواستار ارشاد شده است که معاون دادستان اعلام نموده با نظر دادیار موافق است؛ مراتب جهت جلوگیری از رسیدگی و صدور قرار مقتضی (عدم صلاحیت) به دادسرای نظامی اعلام می گردد که دادیار مذکور نظر معاون دادستان را به ریاست دادسرای نظامی استان اعلام و معاون دادستان نظامی در پاسخ به معاون دادستان عمومی و انقلاب اعلام نموده که مأمورین در حال انجام وظیفه ذاتی خود در مقام مأمور نیروی انتظامی بوده اند و اگر مأمورین انتظامی حین انجام وظایف مذکور در بند ۸ ماده ۴ قانون تشکیل نیروی انتظامی مصوب ۱۳۶۹ که تحت نظارت و تعلیمات دادگستری نیستند اگر مرتکب جرمی شوند چون در مقام ضابط دادگستری نیستند موضوع منصرف از مفاد اصل ۱۷۲ قانون اساسی و تبصره ۲ ماده یک قانون دادرسی نیروهای مسلح بود و جرم در ارتباط با وظیفه ذاتی و قانونی تلقی می شود. بنابراین دادسرای نظامی بر اساس صلاحیت ذاتی خود رسیدگی به جرائم مذکور را بر عهده دارد لذا خواهان صدور قرار عدم صلاحیت از سوی دادیار شعبه پنجم دادسرای به شایستگی دادسرای نظامی گردیده است. که دادیار شعبه پنجم دادسرای با نظر معاون دادستان با بقاء بر عقیده به صلاحیت دادسرای عمومی و انقلاب برای رسیدگی به اتهام مأمورین انتظامی پرونده را به دیوان عالی کشور ارسال و جهت رسیدگی به این شعبه ارجاع گردیده است.  
با توجه به محتویات پرونده آقای ح.الف. به عنوان شاکی علیه آقایان ستوان دوم ع.ف. و استوار یکم ب.م. که در شعبه اول دادگاه نظامی یک استان تحت رسیدگی قرار گرفته و در تاریخ ۲۳/۰۵/۹۱ مبادرت به صدور قرار عدم صلاحیت گردیده نظر به اینکه در تاریخ ۰۳/۱۱/۹۰ شاکی دچار سانحه رانندگی شده و مأمورین در این باره برای بررسی صحنه و ترسیم کروکی و دلالت شاکی و متهم حادثه در محل حاضر می شوند و در اثر مقاومت متهم متوجه می شوند که وی در حالت طبیعی نمی باشد و از دستور مأمورین تمرد و از طریق بی سیم درخواست نیروی کمکی می شود و گشت شماره ... کلانتری ... در محل حاضر و با استفاده از اسپری به کلانتری دلالت و تحویل افسر نگهبان می گردد و در آنجا نیز اقدام به بر هم زدن نظم کلانتری نموده و در آزمایش تست الکلی میزان الکل در خونش معادل ۳۲ میلی گرم در دسی لیتر گزارش می شود. در نهایت پرونده وی تکمیل و به مرجع عمومی ارسال و محکومیت حاصل می نماید و بازپرسی شعبه اول دادسرای نظامی استان در این خصوص به جهت فقد دلیل اثباتی در این باره مبادرت به صدور قرار منع تعقیب می نماید و درخصوص اعتراض شاکی به قراردادسرا صرف نظر از صحت و سقم آن از آنجا که انجام اقدامات مأموران در راستای وظایف ضابطی بوده در این خصوص در جرائم مشهود و در مقام ضابطه دادگستری دخالت نموده اند و همچنین ملاحظه می شود که درخصوص موضوع این پرونده در دادگاه عمومی رسیدگی و (شاکی این پرونده) در همین رابطه برابر دادنامه شماره ۳۰۰۰۲۰ مورخه ۲۸/۰۴/۹۱ صادره شعبه دوم کیفری استان محکومیت حاصل نموده است دادگاه در استناد به تبصره ۲ ماده ۱ قانون دادرسی نیروهای مسلح و با عنایت به مدلول رأی وحدت رویه شماره ۱۶۹ مورخ ۹/۵/۷۹ هیأت عمومی دیوان عدالت اداری قرار عدم صلاحیت خود را به شایستگی دادگاه عمومی و انقلاب صادر می نماید. در تاریخ ۱۶/۶/۹۱ شعبه ۱۰۱ دادگاه عمومی جزایی درخصوص نظامیان ستوان سوم ع.ف.، استوار ج.ب. استوار یکم ب.م. و سرباز وظیفه الف.ه. متهم به مشارکت در ضرب و جرح عمدی توهین و تهدید با اسلحه نسبت به غیرنظامی آقای ح.الف. که قرار منع تعقیب صادر شده و نسبت به قرار منع تعقیب از جانب شاکی اعتراض شده و پرونده جهت رسیدگی به اعتراض به شعبه اول دادگاه نظامی یک ارجاع شده و آن مرجع خود را صالح به رسیدگی ندانسته و این مرجع نیز خود را صالح به رسیدگی ندانسته و با استناد به ماد ۱۱ قانون نیروی مسلح و با لحاظ قاعده تقدم اعمال مقررات شکلی نسبت به مقررات ماهوی قرار عدم صلاحیت خود را به اعتبار و شایستگی دادگاه نظامی یک استان صادر می نماید و به لحاظ حصول اختلاف پرونده را جهت حل اختلاف به دیوان عالی کشور ارسال که جهت رسیدگی به اعتراض به شعبه ۲۹ ارجاع می شود.  


= رأی شعبه دیوان عالی کشور =
= رأی شعبه دیوان عالی کشور =


صرف نظر از صحت و سقم موضوع با توجه به تبصره یک ماده یک قانون دادرسی نیروهای مسلح و با التفات به اینکه مأمورین انتظامی در حین گشت زنی و در راستای وظایف انتظامی خود به خودروی تویوتای کمری ایست داده اند و متعاقب آن درگیری میان سرنشینان خودرو و مأمورین پیش آمده است. لذا رسیدگی به جرائم احتمالی انتسابی به مأمورین در صلاحیت دادسرای نظامی استان است. در نتیجه با پذیرش استدلال میان دادستان نظامی استان و اعلام صلاحیت دادسرای نظامی استان مذکور برای رسیدگی به اتهام مأمورین انتظامی مشتکی عنهم حل اختلاف می نماید.  
با عنایت به محتویات پرونده و شکایت شاکی علیه نظامیان آقایان ستوان سوم ع.ف.، استوار ج.ب. استوار یکم ب.م. و سرباز وظیفه الف.ه. دایر بر مشارکت در ضرب و جرح عمدی توهین و تهدید با اسلحه نسبت به غیرنظامی آقای ح.الف. به لحاظ اینکه اقدام مأموران در راستای وظایف ضابطی بوده و در این مورد چون مقابله با جرائم مشهود از وظایف نیروی انتظامی بوده و آنان در مقام ضابط دادگستری دخالت نموده و بر همین اساس نیز برابر دادنامه شماره ۳۰۰۲۰ مورخ ۲۸/۰۴/۹۱ شعبه دوم دادگاه کیفری استان محکومیت حاصل نموده است. علی هذا و با پذیرش استدلال شعبه اول دادگاه نظامی یک رسیدگی به پرونده در صلاحیت مرجع قضائی دادگاه عمومی جزایی وارد تشخیص می گردد.  


رئیس شعبه ۳۰ دیوان عالی کشور عضو معاون
رئیس شعبه ۲۹ دیوان عالی کشور مستشار شعبه


کریم پور اکبری
راجی حاتمی


[[رده:آراء صادره از دیوان عالی کشور در سال ۱۳۹۱]]
[[رده:آراء صادره از دیوان عالی کشور در سال ۱۳۹۱]]


[[رده:آراء صادره از شعب کیفری دیوان عالی کشور در سال ۱۳۹۱]]
[[رده:آراء صادره از شعب کیفری دیوان عالی کشور در سال ۱۳۹۱]]

نسخهٔ ‏۷ دسامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۶:۱۲

رای شعبه کیفری دیوان عالی کشور شماره ۹۱۰۹۹۷۰۹۰۹۳۰۰۶۸۱
شماره دادنامه۹۱۰۹۹۷۰۹۰۹۳۰۰۶۸۱
تاریخ دادنامه۱۳۹۱/۱۰/۱۸
نوع رأیرأی شعبه
نوع مرجعشعبه دیوان عالی کشور
شعبهشعبه ۲۹ دیوانعالی کشور
گروه رأیرای کیفری
موضوعمرجع قضایی صالح در رسیدگی به جرایم نظامیان
قاضیحاتمی
نبی الله راجی

رای شعبه کیفری دیوان عالی کشور درباره مرجع قضایی صالح در رسیدگی به جرایم نظامیان: رسیدگی به جرایم نظامیان که در مقام ضابط دادگستری مرتکب می شوند در صلاحیت دادگاه عمومی است.

رأی خلاصه جریان پرونده

با توجه به محتویات پرونده آقای ح.الف. به عنوان شاکی علیه آقایان ستوان دوم ع.ف. و استوار یکم ب.م. که در شعبه اول دادگاه نظامی یک استان تحت رسیدگی قرار گرفته و در تاریخ ۲۳/۰۵/۹۱ مبادرت به صدور قرار عدم صلاحیت گردیده نظر به اینکه در تاریخ ۰۳/۱۱/۹۰ شاکی دچار سانحه رانندگی شده و مأمورین در این باره برای بررسی صحنه و ترسیم کروکی و دلالت شاکی و متهم حادثه در محل حاضر می شوند و در اثر مقاومت متهم متوجه می شوند که وی در حالت طبیعی نمی باشد و از دستور مأمورین تمرد و از طریق بی سیم درخواست نیروی کمکی می شود و گشت شماره ... کلانتری ... در محل حاضر و با استفاده از اسپری به کلانتری دلالت و تحویل افسر نگهبان می گردد و در آنجا نیز اقدام به بر هم زدن نظم کلانتری نموده و در آزمایش تست الکلی میزان الکل در خونش معادل ۳۲ میلی گرم در دسی لیتر گزارش می شود. در نهایت پرونده وی تکمیل و به مرجع عمومی ارسال و محکومیت حاصل می نماید و بازپرسی شعبه اول دادسرای نظامی استان در این خصوص به جهت فقد دلیل اثباتی در این باره مبادرت به صدور قرار منع تعقیب می نماید و درخصوص اعتراض شاکی به قراردادسرا صرف نظر از صحت و سقم آن از آنجا که انجام اقدامات مأموران در راستای وظایف ضابطی بوده در این خصوص در جرائم مشهود و در مقام ضابطه دادگستری دخالت نموده اند و همچنین ملاحظه می شود که درخصوص موضوع این پرونده در دادگاه عمومی رسیدگی و (شاکی این پرونده) در همین رابطه برابر دادنامه شماره ۳۰۰۰۲۰ مورخه ۲۸/۰۴/۹۱ صادره شعبه دوم کیفری استان محکومیت حاصل نموده است دادگاه در استناد به تبصره ۲ ماده ۱ قانون دادرسی نیروهای مسلح و با عنایت به مدلول رأی وحدت رویه شماره ۱۶۹ مورخ ۹/۵/۷۹ هیأت عمومی دیوان عدالت اداری قرار عدم صلاحیت خود را به شایستگی دادگاه عمومی و انقلاب صادر می نماید. در تاریخ ۱۶/۶/۹۱ شعبه ۱۰۱ دادگاه عمومی جزایی درخصوص نظامیان ستوان سوم ع.ف.، استوار ج.ب. استوار یکم ب.م. و سرباز وظیفه الف.ه. متهم به مشارکت در ضرب و جرح عمدی توهین و تهدید با اسلحه نسبت به غیرنظامی آقای ح.الف. که قرار منع تعقیب صادر شده و نسبت به قرار منع تعقیب از جانب شاکی اعتراض شده و پرونده جهت رسیدگی به اعتراض به شعبه اول دادگاه نظامی یک ارجاع شده و آن مرجع خود را صالح به رسیدگی ندانسته و این مرجع نیز خود را صالح به رسیدگی ندانسته و با استناد به ماد ۱۱ قانون نیروی مسلح و با لحاظ قاعده تقدم اعمال مقررات شکلی نسبت به مقررات ماهوی قرار عدم صلاحیت خود را به اعتبار و شایستگی دادگاه نظامی یک استان صادر می نماید و به لحاظ حصول اختلاف پرونده را جهت حل اختلاف به دیوان عالی کشور ارسال که جهت رسیدگی به اعتراض به شعبه ۲۹ ارجاع می شود.

رأی شعبه دیوان عالی کشور

با عنایت به محتویات پرونده و شکایت شاکی علیه نظامیان آقایان ستوان سوم ع.ف.، استوار ج.ب. استوار یکم ب.م. و سرباز وظیفه الف.ه. دایر بر مشارکت در ضرب و جرح عمدی توهین و تهدید با اسلحه نسبت به غیرنظامی آقای ح.الف. به لحاظ اینکه اقدام مأموران در راستای وظایف ضابطی بوده و در این مورد چون مقابله با جرائم مشهود از وظایف نیروی انتظامی بوده و آنان در مقام ضابط دادگستری دخالت نموده و بر همین اساس نیز برابر دادنامه شماره ۳۰۰۲۰ مورخ ۲۸/۰۴/۹۱ شعبه دوم دادگاه کیفری استان محکومیت حاصل نموده است. علی هذا و با پذیرش استدلال شعبه اول دادگاه نظامی یک رسیدگی به پرونده در صلاحیت مرجع قضائی دادگاه عمومی جزایی وارد تشخیص می گردد.

رئیس شعبه ۲۹ دیوان عالی کشور مستشار شعبه

راجی حاتمی