صلاحیت فراسرزمینی دادگاه‌های ایران نسبت به‌جرائم مأموران و مستخدمان دولت: تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
(صفحه‌ای تازه حاوی «'''صلاحیت فراسرزمینی دادگاه‌های ایران نسبت به‌جرائم مأموران و مستخدمان دولت''' نام مقاله ای از علی خالقی است که در شماره سوم (فروردین 1382) فصلنامه پژوهش های حقوقی منتشر شده است. == چکیده == دادگاه‌های ایران به طور استثنائ...» ایجاد کرد) |
|||
| خط ۱۴: | خط ۱۴: | ||
== مواد مرتبط == | == مواد مرتبط == | ||
* [[ماده ۶ قانون مجازات اسلامی|ماده 6 قانون مجازات اسلامی]] | |||
* | |||
نسخهٔ ۷ دسامبر ۲۰۲۳، ساعت ۲۳:۴۳
صلاحیت فراسرزمینی دادگاه‌های ایران نسبت به‌جرائم مأموران و مستخدمان دولت نام مقاله ای از علی خالقی است که در شماره سوم (فروردین 1382) فصلنامه پژوهش های حقوقی منتشر شده است.
چکیده
دادگاه‌های ایران به طور استثنائی صلاحیت رسیدگی به جرائم ارتکابی توسط مأموران و مستخدمان دولت در خارج از کشور را دارند. این صلاحیت بر مبنای اصل صلاحیت شخصی استوار گشته و اعمال آن در برخی موارد مستلزم رعایت اصل مجرمیت متقابل یا مضاعف است. مقاله حاضر با تشریح شرایط اعمال صلاحیت قضائی ایران، به بررسی مبنا و ضرورت آن می‌پردازد.
کلید واژه ها
- مأموران و مستخدمان دولت
- مأمورین سیاسی
- مأمورین کنسولی
- مأمورین فرهنگی
- مصونیت
- صلاحیت