ماهیت‌ حقوقی‌ ضمانت‌نامه‌های‌ بانکی‌ در ایران: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو
خط ۲۹: خط ۲۹:
* [[ماده ۴۰۲ قانون تجارت|ماده 402 قانون تجارت]]
* [[ماده ۴۰۲ قانون تجارت|ماده 402 قانون تجارت]]
* [[ماده ۴۰۳ قانون تجارت|ماده 403 قانون تجارت]]
* [[ماده ۴۰۳ قانون تجارت|ماده 403 قانون تجارت]]
*
*[[ماده ۶۸۹ قانون مدنی|ماده 689 قانون مدنی]]
*[[ماده ۶۸۴ قانون مدنی|ماده 684 قانون مدنی]]
*[[ماده ۶۹۰ قانون مدنی|ماده 690 قانون مدنی]]
*[[ماده ۶۴۸ قانون مدنی|ماده 648 قانون مدنی]]
*[[ماده ۳۰۱ قانون مدنی|ماده 301 قانون مدنی]]
*[[ماده ۲۳۳ قانون مدنی|ماده 233 قانون مدنی]]
*[[ماده 3 مقررات متحد الشکل اعتبار اسنادی]]
*[[ماده 4 مقررات متحد الشکل اعتبار اسنادی]]
*[[ماده 2 مقررات یکنواخت برای ضمانت نامه های عندالمطالبه 1992 اتاق بازرگانی بین المللی]]
*[[ماده ۶۸۵ قانون مدنی|ماده 685 قانون مدنی]]
*[[ماده ۲۹۲ قانون مدنی|ماده 292 قانون مدنی]]
*[[ماده ۱۹۶ قانون مدنی|ماده 196 قانون مدنی]]

نسخهٔ ‏۱۴ دسامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۳:۱۷

ماهیت‌ حقوقی‌ ضمانت‌نامه‌های‌ بانکی‌ در ایران نام مقاله ای از علیرضا مسعودی است که در شماره چهارم (مهر 1382) فصلنامه پژوهشهای حقوقی منتشر شده است.

چکیده

ضمانت‌نامه‌ بانکی‌ سندی‌ است‌ که‌ توسط‌ بانک‌ صادر می‌گردد و بانک‌ به‌ موجب‌ آن‌ در مقابل‌ ذی‌نفع‌ تعهداتی‌ را بر عهده‌ می‌گیرد. در حقوق ایران‌ مسأله‌ای‌ که‌ همواره‌ مورد بحث‌ بوده‌ و می‌باشد، رژیم‌ حقوقی‌ حاکم‌ بر ضمانت‌نامه‌های‌ بانکی‌ و اینکه‌ چه‌ قوانین‌ و مقرراتی‌ بر آن‌ها حکمفرما می‌باشد. آیا تابع‌ مقررات‌ عقد ضمان‌ است‌ یا اینکه‌ مقررات‌ خاص‌ دیگری‌ در مورد آن‌ها اجرا می‌شود. مقاله‌ حاضر به‌ بررسی‌ این‌ موضوع‌ و تجزیه‌ و تحلیل‌ نظریات‌ گوناگون‌ و نهایتاً نتیجه‌گیری‌ در این‌ خصوص‌ می‌پردازد.

کلید واژه ها

  • ضمانت نامه
  • عقد ضمان
  • ماهیت حقوقی
  • قرارداد پایه اصلی
  • ماده 10 قانون مدنی

مواد مرتبط