ماده ۱۲ قانون مبارزه با مواد مخدر: تفاوت میان نسخهها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
(اضافه کردن نظریه مشورتی) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۴: | خط ۴: | ||
== رویه های قضایی == | == رویه های قضایی == | ||
* [[رای شعبه کیفری دیوان عالی کشور درباره قانون حاکم در تکرار جرایم مواد مخدر]] | |||
* [[نظریه شماره 7/98/1659 مورخ 1398/12/03 اداره کل حقوقی قوه قضاییه]] | |||
* [[نظریه شماره 7/98/2000 مورخ 1399/01/05 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره شمول ماده ۸ قانون مبارزه با مواد مخدر بر افرادی که مواد مخدر وارد زندان می کنند]] | * [[نظریه شماره 7/98/2000 مورخ 1399/01/05 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره شمول ماده ۸ قانون مبارزه با مواد مخدر بر افرادی که مواد مخدر وارد زندان می کنند]] | ||
{{مواد قانون مبارزه با مواد مخدر}} | {{مواد قانون مبارزه با مواد مخدر}} | ||
[[رده: مواد قانون مبارزه با مواد مخدر]] | [[رده: مواد قانون مبارزه با مواد مخدر]] |
نسخهٔ کنونی تا ۱۳ دسامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۷:۴۸
ماده ۱۲ قانون مبارزه با مواد مخدر: (اصلاحی ۱۳۷۶/۰۸/۱۷)- هر کس مواد مخدر یا «روان گردان های صنعتی غیرداروئی» را به داخل زندان یا بازداشتگاه یا اردوگاه بازپروری و نگهداری معتادان وارد نماید، حسب مورد به اشد مجازاتهای مذکور در مواد ۴ تا ۹ محکوم میگردد و در صورتی که مرتکب از مأموران دولت باشد به انفصال دائم از مشاغل دولتی نیز محکوم میشود.
هرگاه در اثر سهل انگاری و مسامحه مأموران، مواد مخدر یا «روان گردان های صنعتی غیرداروئی» به داخل این مراکز وارد شود مأموران خاطی به تناسب، به مجازات: الف: تنزل درجه. ب: انفصال موقت. ج: انفصال دائم محکوم میشوند.