ماده 2 قانون برگزاری مناقصات: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۳: | خط ۳: | ||
واژگانی که در این قانون به کار برده شده، به شرح زیر تعریف می شوند: | واژگانی که در این قانون به کار برده شده، به شرح زیر تعریف می شوند: | ||
الف – مناقصه : فرایندی است رقابتی برای تأمین کیفیت مورد نظر (طبق اسناد مناقصه)،که در آن تعهدات موضوع معامله به مناقصه گری که کمترین قیمت متناسب را پیشنهاد کرده باشد، واگذار می شود. | الف – [[مناقصه]] : فرایندی است رقابتی برای تأمین کیفیت مورد نظر (طبق اسناد مناقصه)،که در آن تعهدات موضوع [[معامله]] به مناقصه گری که کمترین قیمت متناسب را پیشنهاد کرده باشد، واگذار می شود. | ||
ب – مناقصه گزار: دستگاه موضوع بند (ب) ماده (۱) این قانون که مناقصه را برگزار می نماید. | ب – مناقصه گزار: دستگاه موضوع بند (ب) ماده (۱) این قانون که مناقصه را برگزار می نماید. | ||
ج – مناقصه گر: شخصی حقیقی یا حقوقی است که اسناد مناقصه را دریافت و در مناقصه شرکت می کند. | ج – [[مناقصه گر]]: [[شخص حقیقی|شخصی حقیقی]] یا [[شخص حقوقی|حقوقی]] است که [[اسناد مناقصه]] را دریافت و در [[مناقصه]] شرکت می کند. | ||
د – کمیته فنی بازرگانی: هیأتی است با حداقل سه عضو خبره فنی بازرگانی صلاحیتدار که از سوی مقام مجاز دستگاه مناقصه گزار انتخاب می شود و ارزیابی فنی بازرگانی پیشنهادها و سایر وظایف مقرر در این قانون را بر عهده می گیرد. | د – [[کمیته فنی بازرگانی]]: هیأتی است با حداقل سه عضو خبره فنی بازرگانی صلاحیتدار که از سوی مقام مجاز دستگاه مناقصه گزار انتخاب می شود و ارزیابی فنی بازرگانی پیشنهادها و سایر وظایف مقرر در این قانون را بر عهده می گیرد. | ||
ه– – ارزیابی کیفی مناقصه گران: عبارت است از ارزیابی توان انجام تعهدات مناقصه گران که از سوی مناقصه گزار یا به تشخیص وی توسط کمیته فنی بازرگانی انجام می شود. | ه– – [[ارزیابی کیفی مناقصه گران]]: عبارت است از ارزیابی توان انجام تعهدات [[مناقصه گران]] که از سوی [[مناقصه گزار]] یا به تشخیص وی توسط [[کمیته فنی بازرگانی مناقصات|کمیته فنی بازرگانی]] انجام می شود. | ||
و – ارزیابی فنی بازرگانی پیشنهادها: فرایندی است که در آن مشخصات، استانداردها، کارایی، دوام و سایر ویژگی های فنی بازرگانی پیشنهادهای مناقصه گران بررسی، ارزیابی و پیشنهادهای قابل قبول برگزیده می شوند. | و – [[ارزیابی فنی بازرگانی پیشنهادها در مناقصه|ارزیابی فنی بازرگانی پیشنهادها]]: فرایندی است که در آن مشخصات، استانداردها، کارایی، دوام و سایر ویژگی های فنی بازرگانی پیشنهادهای [[مناقصه گران]] بررسی، ارزیابی و پیشنهادهای قابل قبول برگزیده می شوند. | ||
ز – ارزیابی مالی: فرایندی است که در آن مناسب ترین قیمت به شرح مندرج در ماده (۲۰) این قانون از بین پیشنهادهائی که از نظر فنی بازرگانی پذیرفته شده اند، برگزیده می شود. | ز – [[ارزیابی مالی مناقصه|ارزیابی مالی]]: فرایندی است که در آن مناسب ترین قیمت به شرح مندرج در ماده (۲۰) این قانون از بین پیشنهادهائی که از نظر فنی بازرگانی پذیرفته شده اند، برگزیده می شود. | ||
ح – ارزیابی شکلی: عبارت است از بررسی کامل بودن اسناد و امضای آنها، غیرمشروط و خوانا بودن پیشنهاد قیمت. | ح – [[ارزیابی شکلی مناقصه|ارزیابی شکلی]]: عبارت است از بررسی کامل بودن اسناد و امضای آنها، غیرمشروط و خوانا بودن پیشنهاد قیمت. | ||
ط – انحصار: انحصار در معامله عبارت است از یگانه بودن متقاضی شرکت در معامله که به طرق زیر تعیین می شود. | ط – انحصار: انحصار در معامله عبارت است از یگانه بودن متقاضی شرکت در معامله که به طرق زیر تعیین می شود. | ||
| خط ۲۵: | خط ۲۵: | ||
۲– انتشار آگهی عمومی و ایجاب تنها یک متقاضی برای انجام معامله. | ۲– انتشار آگهی عمومی و ایجاب تنها یک متقاضی برای انجام معامله. | ||
ی – برنامه زمانی مناقصه: سندی است که در آن زمان و مهلت برگزاری مراحل مختلف | ی – [[برنامه زمانی مناقصه]]: [[سند|سندی]] است که در آن زمان و مهلت برگزاری مراحل مختلف [[مناقصه]]، مدت اعتبار پیشنهادها و زمان انعقاد [[قرارداد]] مشخص می شود. | ||
* [[ماده 1 قانون برگزاری مناقصات|مشاهده ماده قبلی]] | * [[ماده 1 قانون برگزاری مناقصات|مشاهده ماده قبلی]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۷ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۳:۵۳
ماده ۲ قانون برگزاری مناقصات: تعاریف
واژگانی که در این قانون به کار برده شده، به شرح زیر تعریف می شوند:
الف – مناقصه : فرایندی است رقابتی برای تأمین کیفیت مورد نظر (طبق اسناد مناقصه)،که در آن تعهدات موضوع معامله به مناقصه گری که کمترین قیمت متناسب را پیشنهاد کرده باشد، واگذار می شود.
ب – مناقصه گزار: دستگاه موضوع بند (ب) ماده (۱) این قانون که مناقصه را برگزار می نماید.
ج – مناقصه گر: شخصی حقیقی یا حقوقی است که اسناد مناقصه را دریافت و در مناقصه شرکت می کند.
د – کمیته فنی بازرگانی: هیأتی است با حداقل سه عضو خبره فنی بازرگانی صلاحیتدار که از سوی مقام مجاز دستگاه مناقصه گزار انتخاب می شود و ارزیابی فنی بازرگانی پیشنهادها و سایر وظایف مقرر در این قانون را بر عهده می گیرد.
ه– – ارزیابی کیفی مناقصه گران: عبارت است از ارزیابی توان انجام تعهدات مناقصه گران که از سوی مناقصه گزار یا به تشخیص وی توسط کمیته فنی بازرگانی انجام می شود.
و – ارزیابی فنی بازرگانی پیشنهادها: فرایندی است که در آن مشخصات، استانداردها، کارایی، دوام و سایر ویژگی های فنی بازرگانی پیشنهادهای مناقصه گران بررسی، ارزیابی و پیشنهادهای قابل قبول برگزیده می شوند.
ز – ارزیابی مالی: فرایندی است که در آن مناسب ترین قیمت به شرح مندرج در ماده (۲۰) این قانون از بین پیشنهادهائی که از نظر فنی بازرگانی پذیرفته شده اند، برگزیده می شود.
ح – ارزیابی شکلی: عبارت است از بررسی کامل بودن اسناد و امضای آنها، غیرمشروط و خوانا بودن پیشنهاد قیمت.
ط – انحصار: انحصار در معامله عبارت است از یگانه بودن متقاضی شرکت در معامله که به طرق زیر تعیین می شود.
۱– اعلان هیأت وزیران برای کالاها و خدماتی که در انحصار دولت است.
۲– انتشار آگهی عمومی و ایجاب تنها یک متقاضی برای انجام معامله.
ی – برنامه زمانی مناقصه: سندی است که در آن زمان و مهلت برگزاری مراحل مختلف مناقصه، مدت اعتبار پیشنهادها و زمان انعقاد قرارداد مشخص می شود.