کوپن: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
برگه بهادار را '''کوپن''' گویند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=مبسوط در ترمینولوژی حقوق (جلد چهارم)|ترجمه=|جلد=|سال=1388|ناشر=گنج دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=340092|صفحه=|نام۱=محمدجعفر|نام خانوادگی۱=جعفری لنگرودی|چاپ=4}}</ref>
برگه بهادار را '''کوپن''' گویند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=مبسوط در ترمینولوژی حقوق (جلد چهارم)|ترجمه=|جلد=|سال=1388|ناشر=گنج دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=340092|صفحه=|نام۱=محمدجعفر|نام خانوادگی۱=جعفری لنگرودی|چاپ=4}}</ref> همچنین، اینطور بیان شده است که اگر [[سند در وجه حامل|اسناد در وجه حامل]]، متضمن منافعی باشد که باید به‌طور اقساط [[تأدیه]] گردد؛ چنین سندی منضم به یگ برگه است که دارای قطعات خاصی بوده و به ازای تأدیه هر قسط، یکی از آن قطعات جداگردیده و به پرداخت کننده تحویل داده می‌شود. هر یک قطعات مزبور که کوپن نام دارند؛ [[سند]] در وجه حامل کوچکی محسوب گردیده که ممکن است به‌طور جداگانه و مستقل، به جریان افتاده و مورد مبادله واقع گردد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=آیین دادرسی مدنی و بازرگانی (جلد اول)|ترجمه=|جلد=|سال=1388|ناشر=مجمع علمی و فرهنگی مجد|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2356468|صفحه=|نام۱=احمد|نام خانوادگی۱=متین دفتری|چاپ=3}}</ref>


== مواد مرتبط ==
== مواد مرتبط ==

نسخهٔ ‏۲۲ دسامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۶:۵۵

برگه بهادار را کوپن گویند.[۱] همچنین، اینطور بیان شده است که اگر اسناد در وجه حامل، متضمن منافعی باشد که باید به‌طور اقساط تأدیه گردد؛ چنین سندی منضم به یگ برگه است که دارای قطعات خاصی بوده و به ازای تأدیه هر قسط، یکی از آن قطعات جداگردیده و به پرداخت کننده تحویل داده می‌شود. هر یک قطعات مزبور که کوپن نام دارند؛ سند در وجه حامل کوچکی محسوب گردیده که ممکن است به‌طور جداگانه و مستقل، به جریان افتاده و مورد مبادله واقع گردد.[۲]

مواد مرتبط

منابع

  1. محمدجعفر جعفری لنگرودی. مبسوط در ترمینولوژی حقوق (جلد چهارم). چاپ 4. گنج دانش، 1388.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 340092
  2. احمد متین دفتری. آیین دادرسی مدنی و بازرگانی (جلد اول). چاپ 3. مجمع علمی و فرهنگی مجد، 1388.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2356468