ماده ۶۸۲ قانون مجازات اسلامی (۱۳۹۲)

از بین ‌بردن شنوایی هر دو گوش دیه کامل و از بین ‌بردن شنوایی یک گوش نصف دیه کامل دارد هر چند شنوایی دو گوش به یک اندازه نباشد.

مستندات فقهی

مستند شرعی این ماده روایتی منسوب به امام رضا(ع)است که فرمودند:"از بین بردن شنوایی هزار دینار دیه دارد."در مورد از بین رفتن شنوایی یک گوش دیه خاصی وجود ندارد و از این جهت حکم به نصف دیه داده شده است که شنوایی در انسان به دو قسمت تقسیم میشود.

سوابق فقهی

در مورد دیه شنوایی باید توجه داشت که در زایل کردن آن دیه کامل وجود دارد و در آن همه فقیهان مذاهب اسلامی اتفاق نظر دارند و اگر جانی گوش های مجنی علیه را قطع کند و در نتیجه شنوایی او زایل گردد،دو دیه کامل برجانی واجب میشود.همچنین جميع فقهاي عامه به استناد روايت معاذ از پیامبر معتقدند که اگر قدرت شنوایی از هر دو گوش زایل شود،دیه آن دیه کامل و دیه یکی از آن نصف دیه کامل است.همچنین معتقد هستند که اگر حس شنوایی برگردد،در صورتی که دیه پرداخت شده باشد،پس گرفته میشود.به علاوه در این مورد آیت الله خمینی نیز معتقد هستند که اگر هر دو گوش شنوایی خود را در اثر جنایت از دست بدهد،جانی باید دیه کامل را بدهد و اگر یکی از آنها از کار بیفتد باید نصف دیه را پرداخت کند.همچنین ایشان معتقدند که در ثبوت نصف دیه به علت کر شدن یکی از دو گوش فرقی نیست که قبل از جنایت هر دو در شنوایی یکسان بوده اند یا خیر.گفتنی است برخی از فقها در مورد از بین رفتن شنوایی و مباحث مربوط به دیه، گذشتن یکسال را برای اجرای آزمایش های شنوایی لازم دانسته اند.