ماده ۴۵۲ قانون آیین دادرسی مدنی: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(ابرابزار)
جز (Wikihagh admin صفحهٔ ماده 452 قانون آیین دادرسی مدنی را به ماده ۴۵۲ قانون آیین دادرسی مدنی منتقل کرد: فارسی سازی نویسه ها)
(بدون تفاوت)

نسخهٔ ‏۱ نوامبر ۲۰۲۱، ساعت ۲۳:۳۲

مهلت دادن پس از انقضای مواعدی که قانون تعیین کرده، درغیر موارد یادشده در ماده فوق درصورتی مجاز است که دراعلام موعد سهو یا خطایی شده باشد و یا متقاضی مهلت ثابت نماید که عدم استفاده از موعد قانونی بعلت وجود یکی از عذرهای مذکور در ماده (۳۰۶) این قانون بوده‌است.

توضیح واژگان

موعد قضایی: موعدی است که دادگاه معین می‌کند .۸۵۹۹۸/

پیشینه

این ماده در قانون آیین دادرسی مدنی سال ۱۲۹۰ مشابهی تداشته (۶۹۹۹۶۸) اما مشابه مفاد آن ذیل ماده ۶۲۰ قانون آیین دادرسی مدنی سال ۱۳۱۸ پیش‌بینی شده بود. ۶۹۹۹۶۷/۱۴۱۲۹۳

نکات توضیحی و تفسیری دکترین

ماده ۴۵۰ این قانون در مورد تجدید مواعد قضایی و این ماده در مورد تجدید مواعد قانونی می‌باشد ،۱۴۱۲۹۵/۹۹۷۰۶۹/ معاذیر عذر موجه در ماده ۳۰۶ این قانون پیش‌بینی شده‌است، این معاذیر از جمله جهات تجدید مواعد قانونی است. ۹۹۷۰۸۸/ که می‌تواند با درخواست فرد موجب تمدید مهلت شود. ۱۴۴۰۶۰/ دلایل اثبات وجود عذر در همان لایحه تقاضای مهلت ارائه می‌شود. ۱۴۱۲۹۴/