ماده ۴۵۲ قانون آیین دادرسی مدنی: تفاوت میان نسخهها
(ابرابزار) |
جز (Wikihagh admin صفحهٔ ماده 452 قانون آیین دادرسی مدنی را به ماده ۴۵۲ قانون آیین دادرسی مدنی منتقل کرد: فارسی سازی نویسه ها) |
(بدون تفاوت)
|
نسخهٔ ۱ نوامبر ۲۰۲۱، ساعت ۲۳:۳۲
مهلت دادن پس از انقضای مواعدی که قانون تعیین کرده، درغیر موارد یادشده در ماده فوق درصورتی مجاز است که دراعلام موعد سهو یا خطایی شده باشد و یا متقاضی مهلت ثابت نماید که عدم استفاده از موعد قانونی بعلت وجود یکی از عذرهای مذکور در ماده (۳۰۶) این قانون بودهاست.
توضیح واژگان
موعد قضایی: موعدی است که دادگاه معین میکند .۸۵۹۹۸/
پیشینه
این ماده در قانون آیین دادرسی مدنی سال ۱۲۹۰ مشابهی تداشته (۶۹۹۹۶۸) اما مشابه مفاد آن ذیل ماده ۶۲۰ قانون آیین دادرسی مدنی سال ۱۳۱۸ پیشبینی شده بود. ۶۹۹۹۶۷/۱۴۱۲۹۳
نکات توضیحی و تفسیری دکترین
ماده ۴۵۰ این قانون در مورد تجدید مواعد قضایی و این ماده در مورد تجدید مواعد قانونی میباشد ،۱۴۱۲۹۵/۹۹۷۰۶۹/ معاذیر عذر موجه در ماده ۳۰۶ این قانون پیشبینی شدهاست، این معاذیر از جمله جهات تجدید مواعد قانونی است. ۹۹۷۰۸۸/ که میتواند با درخواست فرد موجب تمدید مهلت شود. ۱۴۴۰۶۰/ دلایل اثبات وجود عذر در همان لایحه تقاضای مهلت ارائه میشود. ۱۴۱۲۹۴/