ماده ۳۲۹ قانون آیین دادرسی کیفری: تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
جز (added Category:رفرنس using HotCat) |
Abozarsh12 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲: | خط ۲: | ||
== توضیح واژگان == | == توضیح واژگان == | ||
مقصود از متفرق شدن شهود، خروج آن ها از دادگاه و دادگستری. لذا مقصود ممنوعیت جدا شدن شهود از یکدیگر نیست.513368 | مقصود از متفرق شدن شهود، خروج آن ها از دادگاه و دادگستری. لذا مقصود ممنوعیت جدا شدن شهود از یکدیگر نیست.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=آیین دادرسی کیفری (جلد دوم)|ترجمه=|جلد=|سال=1386|ناشر=فکرسازان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=513368|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=زراعت|نام۲=علی|نام خانوادگی۲=مهاجری|چاپ=3}}</ref> | ||
== نکات توضیحی تفسیری دکترین == | == نکات توضیحی تفسیری دکترین == | ||
در موارد اخذ شهادت انفرادی، دادگاه ممکن است پس از تحقیق از یکی از شهود، شاهد را از دادگاه خارج نموده و شاهد دیگر را فراخواند. 513372 مقصود ماده فوق این است که در چنین مواردی بعد از تحقیق انفرادی از هر شاهد آن ها نباید سالن یا دادگاه را ترک کنند. چرا که ممکن است بعد از تحقیق از شاهد دیگر لزوم مراجعه به شهود پیشین احراز شود. 643756 همچنین گروهی دیگر علت این ماده پیشگیری از تبانی شهود با یکدیگر یا اصحاب دعوا می دانند. اما پرسش گروهی دیگر این است که این ممنوعیت در متفرق شدن تا چه زمانی به طول می انجامد؟ در قوانین سایر کشور ها این مدت محدود به همان جلسه دادرسی است.2084476 | در موارد اخذ شهادت انفرادی، دادگاه ممکن است پس از تحقیق از یکی از شهود، شاهد را از دادگاه خارج نموده و شاهد دیگر را فراخواند. <ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=آیین دادرسی کیفری (جلد دوم)|ترجمه=|جلد=|سال=1386|ناشر=فکرسازان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=513372|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=زراعت|نام۲=علی|نام خانوادگی۲=مهاجری|چاپ=3}}</ref> مقصود ماده فوق این است که در چنین مواردی بعد از تحقیق انفرادی از هر شاهد آن ها نباید سالن یا دادگاه را ترک کنند. چرا که ممکن است بعد از تحقیق از شاهد دیگر لزوم مراجعه به شهود پیشین احراز شود. <ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون آیین دادرسی کیفری در نظم حقوقی کنونی|ترجمه=|جلد=|سال=1384|ناشر=خط سوم|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=643756|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=زراعت|نام۲=حمیدرضا|نام خانوادگی۲=حاجی زاده|نام۳=یاسر|نام خانوادگی۳=متولی جعفرآبادی|چاپ=2}}</ref> همچنین گروهی دیگر علت این ماده پیشگیری از تبانی شهود با یکدیگر یا اصحاب دعوا می دانند. اما پرسش گروهی دیگر این است که این ممنوعیت در متفرق شدن تا چه زمانی به طول می انجامد؟ در قوانین سایر کشور ها این مدت محدود به همان جلسه دادرسی است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=آیین دادرسی کیفری (جلد چهارم)|ترجمه=|جلد=|سال=1388|ناشر=سازمان چاپ و انتشارات|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2084476|صفحه=|نام۱=محمود|نام خانوادگی۱=آخوندی اصل|چاپ=2}}</ref> | ||
== منابع == | |||
{{پانویس}} | |||
نسخهٔ ۱۱ ژوئیهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۶:۱۹
شهود نبايد پس از اداي شهادت بدون اذن دادگاه متفرق شوند .
توضیح واژگان
مقصود از متفرق شدن شهود، خروج آن ها از دادگاه و دادگستری. لذا مقصود ممنوعیت جدا شدن شهود از یکدیگر نیست.[۱]
نکات توضیحی تفسیری دکترین
در موارد اخذ شهادت انفرادی، دادگاه ممکن است پس از تحقیق از یکی از شهود، شاهد را از دادگاه خارج نموده و شاهد دیگر را فراخواند. [۲] مقصود ماده فوق این است که در چنین مواردی بعد از تحقیق انفرادی از هر شاهد آن ها نباید سالن یا دادگاه را ترک کنند. چرا که ممکن است بعد از تحقیق از شاهد دیگر لزوم مراجعه به شهود پیشین احراز شود. [۳] همچنین گروهی دیگر علت این ماده پیشگیری از تبانی شهود با یکدیگر یا اصحاب دعوا می دانند. اما پرسش گروهی دیگر این است که این ممنوعیت در متفرق شدن تا چه زمانی به طول می انجامد؟ در قوانین سایر کشور ها این مدت محدود به همان جلسه دادرسی است.[۴]
منابع
- ↑ عباس زراعت و علی مهاجری. آیین دادرسی کیفری (جلد دوم). چاپ 3. فکرسازان، 1386. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 513368
- ↑ عباس زراعت و علی مهاجری. آیین دادرسی کیفری (جلد دوم). چاپ 3. فکرسازان، 1386. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 513372
- ↑ عباس زراعت، حمیدرضا حاجی زاده و یاسر متولی جعفرآبادی. قانون آیین دادرسی کیفری در نظم حقوقی کنونی. چاپ 2. خط سوم، 1384. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 643756
- ↑ محمود آخوندی اصل. آیین دادرسی کیفری (جلد چهارم). چاپ 2. سازمان چاپ و انتشارات، 1388. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2084476