اصل برائت: تفاوت میان نسخهها
(ابرابزار) |
جز (removed Category:تعریف آئین دادرسی کیفری و اصول حاکم بر آن; added Category:تعریف آیین دادرسی کیفری و اصول حاکم بر آن using HotCat) |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
[[رده:اصطلاحات قانون آیین دادرسی کیفری]] | [[رده:اصطلاحات قانون آیین دادرسی کیفری]] | ||
[[رده:اصطلاحات حقوق جزا]] | [[رده:اصطلاحات حقوق جزا]] | ||
[[رده:تعریف | [[رده:تعریف آیین دادرسی کیفری و اصول حاکم بر آن]] | ||
مطابق [[ماده ۴ قانون آیین دادرسی کیفری]]: «اصل، '''برائت''' است. هر گونه اقدام محدود کننده، [[سلب آزادی|سالب آزادی]] و ورود به [[حریم خصوصی]] اشخاص جز به حکم قانون و با رعایت مقررات و تحت نظارت [[مقام قضایی|مقام قضائی]] مجاز نیست و در هر صورت این اقدامات نباید به گونه ای اعمال شود که به کرامت و حیثیت اشخاص آسیب وارد کند.» | مطابق [[ماده ۴ قانون آیین دادرسی کیفری]]: «اصل، '''برائت''' است. هر گونه اقدام محدود کننده، [[سلب آزادی|سالب آزادی]] و ورود به [[حریم خصوصی]] اشخاص جز به حکم قانون و با رعایت مقررات و تحت نظارت [[مقام قضایی|مقام قضائی]] مجاز نیست و در هر صورت این اقدامات نباید به گونه ای اعمال شود که به کرامت و حیثیت اشخاص آسیب وارد کند.» |
نسخهٔ ۲۴ دسامبر ۲۰۲۲، ساعت ۰۱:۴۷
مطابق ماده ۴ قانون آیین دادرسی کیفری: «اصل، برائت است. هر گونه اقدام محدود کننده، سالب آزادی و ورود به حریم خصوصی اشخاص جز به حکم قانون و با رعایت مقررات و تحت نظارت مقام قضائی مجاز نیست و در هر صورت این اقدامات نباید به گونه ای اعمال شود که به کرامت و حیثیت اشخاص آسیب وارد کند.»
ابعاد اصل برائت
اکثر حقوق دانان اذعان داشتهاند که اصل برائت دو بعد تقنینی و قضایی دارد: در بعد تقنینی اصل برائت به این موضوع اشاره شدهاست که هیچ عملی جرم محسوب نمیشود، مگر اینکه قانون گذار آن مورد را در قانون جرم محسوب کرده باشد و برای آن مجازات در نظر گرفته باشد. بعد قضایی اصل برائت به این معنا است که فرد تا زمان صدور حکم محکومیت قطعی متهم تلقی میشود و به عبارت دیگر بی گناه است و نه مجرم.[۱]
در رویه قضایی
طبق رای شماره ۳۲/۱۴۹ به تاریخ ۱۳۸۲/۴/۱۸، مواردی که در دفاع از متهم گفته شدهاند را نمیتوان مستند شرعی برای صدور حکم به محکومیت در نظر گرفت.[۲]
منابع
- ↑ علی خالقی. نکتهها در قانون آیین دادرسی کیفری. چاپ 1. موسسه مطالعات و پژوهشهای حقوقی شهر دانش، 1393. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4648356
- ↑ منتخب آرای دیوانعالی کشور در مورد جرایم نظامی و انتظامی (جلد سوم). چاپ 1. فکرسازان، 1389. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2370220