ماده ۱۸۵ قانون آیین دادرسی مدنی

ماده ۱۸۵ قانون آیین دادرسی مدنی: هرگاه سازش محقق نشود، تعهدات و گذشتهایی که طرفین هنگام تراضی به سازش به عمل آورده‌اند لازم الرعایه نیست.

• مشاهده ماده قبلی
• مشاهده ماده بعدی

توضیح واژگان

گزارش اصلاحی: حل اختلاف طرفین با تراضی که توسط دادگاه تنظیم شده و از نظر شکل و صورت شبیه رای می‌باشد که اصطلاحاً به آن گزارش اصلاحی می‌گویند.

پیشینه

این ماده مشابه ماده ۶۳۱ قانون آیین دادرسی مدنی سال ۱۳۱۸ می‌باشد که همچون این ماده در صورت عدم سازش گذشت‌های طرفین لازم الرعایه نیست.

نکات توضیحی و تفسیری دکترین

با توجه به این ماده می‌توان این چنین برداشت نمود که قانونگذار تعهدات و گذشت‌هایی را که طرفین هنگام تراضی به سازش به عمل آورده اند نوعی شرط ابتدایی تلقی نموده و آن را تعهد آور نداتسته است چرا که تعهدات و گذشت‌ها موکول به نتیجه قرارداد که همان سازش می‌باشد بوده‌است. از طرفی به منظور حصول سازش، طرفین باید از موضع پیشین خود عدول کرده تا زمینهٔ ایجاد توافق فراهم شود۳۳۵۵۵۸ لذا حمایت قانونی از اظهارات آنان منطقی و عقلانی به نظر می‌رسد.

اما در صورتی که سازش نامه صحیحا واقع شده باشد عدول از مفاد آن مستند به ماده ۷۶۰ ق. م ممکن نیست اما ادعای اشتباه نسبت به آن وفق ماده ۷۶۲ق. م پذیرفته می‌شود.

این ماده اصولاً در مورد سازش نامه‌های تنظیمی در دادگاه‌ها می‌باشد.

منابع:

{مواد قانون آیین دادرسی مدنی}}