تفکیک دعاوی در دادرسی مدنی: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
(+ 11 categories using HotCat) |
||
| خط ۱۴: | خط ۱۴: | ||
== مواد مرتبط == | == مواد مرتبط == | ||
[[رده:مقالات منتشر شده در سال 1401]] | |||
[[رده:مقالات حقوق خصوصی]] | |||
[[رده:مقالات فصلنامه مطالعات حقوق خصوصی]] | |||
[[رده:مقالات شماره اول فصلنامه مطالعات حقوق خصوصی]] | |||
[[رده:مقالات مجید غمامی]] | |||
[[رده:مقالات حسین اسماعیلی]] | |||
[[رده:تفکیک دعاوی]] | |||
[[رده:موجبات قانونی]] | |||
[[رده:موجبات قضایی]] | |||
[[رده:آیین دادرسی جرایم اشخاص حقوقی]] | |||
[[رده:مواد قرمز]] | |||
نسخهٔ ۳۱ ژانویهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۲۳:۵۶
تفکیک دعاوی در دادرسی مدنی نام مقاله ای مجید غمامی و حسین اسماعیلی بوده که در شماره اول (بهار 1401) فصلنامه مطالعات حقوق خصوصی منتشر شده است.
چکیده
با وارد شدن عناصر پیچیده‌کنندۀ شکلی دعوا یعنی تعدد اصحاب دعوا، یا تعدد خواسته‌ها یا هر دو به دادرسی، دادگاه باید در خصوص ادغام یا تفکیک دعاوی اتخاذ تصمیم کند. چنانچه شرایط ادغام دعاوی فراهم نباشد یا پس از ادغام، ادامه نیافتن رسیدگی توأمان تشخیص داده شود، موضوع تفکیک دعاوی مطرح می‌شود. تاکنون، در نوشته‌های حقوقی به‌صورت جداگانه به شرایط و آیین تفکیک دعاوی پرداخته نشده است. در این نوشته، با تمرکز جداگانه بر این مسئله، ابتدا موجبات قانونی و قضایی تفکیک دعاوی بررسی و سپس آیین تحقق این مهم بررسی شده است. دادرس در تفکیک دعاوی یا عدم پذیرش ادغام دعاوی، باید علاوه‌بر توجه به ارادۀ اصحاب دعوا و تعامل با آنان، به نتایج آیینی تفکیک دعاوی و تأثیر آن بر کیفیت و کارامدی دادرسی توجه کند.
کلیدواژه ها
- آیین
- تصمیم
- دادگاه
- دعوا
- دادرس