دستورگرایی بین‌المللی: ابزارهای شناخت: تفاوت میان نسخه‌ها
(صفحه‌ای تازه حاوی «'''دستورگرایی بین‌المللی: ابزارهای شناخت''' نام مقاله ای است از امیر مقامی که در شماره یک دوره پنجاه و یک ( بهار 1400) فصلنامه مطالعات حقوق عمومی دانشگاه تهران منتشر شده است. == چکیده == حقوق بین‌الملل مانند نظام‌های حقوقی داخلی ممکن است قانون...» ایجاد کرد) |
|||
| خط ۱۱: | خط ۱۱: | ||
* عرف بین المللی | * عرف بین المللی | ||
* معاهدات بین المللی | * معاهدات بین المللی | ||
[[رده:مقالات منتشر شده در سال 1400]] | |||
[[رده:مقالات فصلنامه حقوق عمومی]] | |||
[[رده:مقالات حقوق بین الملل]] | |||
[[رده:مقالات امیر مقامی]] | |||
نسخهٔ ۱ فوریهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۲۲:۴۰
دستورگرایی بین‌المللی: ابزارهای شناخت نام مقاله ای است از امیر مقامی که در شماره یک دوره پنجاه و یک ( بهار 1400) فصلنامه مطالعات حقوق عمومی دانشگاه تهران منتشر شده است.
چکیده
حقوق بین‌الملل مانند نظام‌های حقوقی داخلی ممکن است قانون اساسی مدونی نداشته باشد، اما می‌تواند از رویکرد دستورگرایانه در خوانش و تفسیر قواعد خویش بهره‌مند شود. مقالۀ حاضر در تلاش برای پاسخ به این پرسش که چگونه می‌توان این رویکرد، ارزش‌های نهفته در آن و پیامدهای حقوقی‌اش را شناخت، ابزارهای گوناگونی را معرفی می‌کند و نشان می‌دهد ضمن آنکه حقوق طبیعی، نقش مهمی در استحکام رویکرد دستوری دارد، محاکم قضایی بین‌المللی نیز می‌توانند از رهیافت‌های شهودگرایانۀ عقلانی در چارچوب نظم حقوقی، برای شناخت هنجارهای اساسی بهره ببرند. مقالۀ حاضر با روش تحقیق توصیفی نشان می‌دهد که ممکن است بتوان از بازخوانی هنجارهای قراردادی و عرفی، ارزش‌ها و قواعد اساسی را بازشناسی کرد که قرائت و فهم کلی از نظام حقوقی را تحت تأثیر قرار می‌دهند.
کلیدواژه‌ها
- حقوق طبیعی
- دستورگرایی
- شهودگرایی
- عرف بین المللی
- معاهدات بین المللی