ماده ۹۷ قانون مدنی: تفاوت میان نسخه‌ها

قدیم در لغت، یعنی دیرین. و در اصطلاح، ایجاد حق در مال معین را، که سابقه آن مجهول است؛ قدیم گویند. (۸۴۶۶۳)

حق ارتفاق، به سه نوع ارضی، شخصی، و تیولی قابل تقسیم است. (۲۰۲۰۷)

تعویض دو اذن، مثل اینکه یکی از دو همسایه، به دیگری اذن دهد تا سرتیر خود را، بر روی دیوار خویش قرار دهد؛ و دیگری نیز، اذن عبور همسایه را از ملک خود، به او اعطا نماید. (۳۱۵۹۹)

تصرف به عنوان حق ارتفاق را، باید دلیل وجود این حق دانست؛ زیرا فرض بر این است که متصرف در ملک دیگری، حق خود را، به موجب قانون به دست آورده؛ و کسی که مدعی خلاف این امر می‌باشد؛ باید برای اثبات صحت ادعای خود، دلیل بیاورد. (۳۳۳۰)

اماره، به دو نوع قضایی و قانونی، قابل تقسیم است. (۶۸۹۲۵۹)

در رابطه با امارات قانونی، قانونگذار، ظنی را، که درنتیجه اعتماد به ظاهر به دست آمده؛ توسعه داده؛ و در همه دعاوی، آن را نشانه وجود واقع می‌داند. (۲۵۸۶۸)

تصرف، یکی از امارات قانونی است. (۳۱۵۴)

تصرف به عنوان حق ارتفاق، اماره ای قانونی است؛ که باید آن را، دلیل وجود چنین حقی دانست. مگرآنکه غاصبانه یا غیرقانونی بودن تصرف مزبور، احراز گردد؛ یا اینکه معلوم شود اذن در ارتفاق، موجد حق ارتفاق نبوده‌است. (۳۳۳۱)

تصرفی که دارای سابقه معلومی نیست را، می‌توان اماره حق ارتفاق دانست. (۲۲۸۷۰)

منظور از زیان در قاعده لاضرر، ضرر حادث است؛ نه زیان قدیم. (۱۱۰۴۵۴۴)

حق قدیمی، به هیچ عنوان، نابود شدنی نیست. (۴۱۵۰۱) و حق قدیمی، اعتبار خود را، از دست نمی‌دهد. (۴۱۵۰۲)

به موجب نظریه مشورتی شماره ۷۴۶۵/۷ مورخه ۱۹/۱۱/۱۳۸۶ اداره حقوقی قوه قضاییه، ایجاد حق ارتفاق، نسبت به کوچه بن‌بستی که فاقد مالک شخصی است؛ امکانپذیر است. (۱۳۶۹۰۴۱)

* اگر آب ناودان خانه زید، از زمان‌های گذشته، در حیاط خانه عمرو می‌ریخته‌است؛ و لازم، جایز یا غاصبانه بودن چنین حقی معلوم نباشد؛ باید حکم به صحت حق ارتفاق مزبور نمود. (۸۴۶۶۳)