رای وحدت رویه شماره 59 مورخ 1352/08/16 هیات عمومی دیوان عالی کشور (حل اختلاف صلاحیت بین شورای داوری و دادگاه بخش): تفاوت میان نسخهها
(صفحهای تازه حاوی «'''رای وحدت رویه شماره 59 مورخ ۱۳۳۴/۴/۱1352/08/16 هیئت عمومی دیوان عالی کشور (موضوع: حل اختلاف صلاحیت بین شورای داوری و دادگاه بخش):''' چون مواد (54، 55 و 56) قانون آییندادرسی مدنی که مرجع حل اختلاف را مجلسی مرکب از 7 نفر در شعبه اول دیوان عالی کشور قرار داد...» ایجاد کرد) |
جز (added Category:آرای وحدت رویه دیوان عالی کشور using HotCat) |
||
خط ۸: | خط ۸: | ||
[[صلاحیت محلی]] | [[صلاحیت محلی]] | ||
[[رده:آرای وحدت رویه دیوان عالی کشور]] |
نسخهٔ ۱ مارس ۲۰۲۳، ساعت ۱۹:۲۳
رای وحدت رویه شماره 59 مورخ ۱۳۳۴/۴/۱1352/08/16 هیئت عمومی دیوان عالی کشور (موضوع: حل اختلاف صلاحیت بین شورای داوری و دادگاه بخش): چون مواد (54، 55 و 56) قانون آییندادرسی مدنی که مرجع حل اختلاف را مجلسی مرکب از 7 نفر در شعبه اول دیوان عالی کشور قرار داده است در مبحث سوم زیر عنوان ترتیب حل اختلاف بین دادگاههای دادگستری و مراجع غیر دادگستری درج گردیده است بنابراین منظور مقنن رفع اختلاف حاصل بین دادگاه دادگستری و مرجع غیر دادگستری به طور کلی میباشد و از توجه به مجموع مواد قانون شورای داوری و حدود صلاحیت قانونی آن که شامل قسمتی از دعاوی مربوط به دادگاه بخش بوده و تحت نظارت قانونی و مستقیم دادگاه شهرستان به عمل میآید و تصمیمات شورای مزبور به وسیله مأمورین اجرا و ضابطین دادگستری به موقع اجرا گذارده میشود لذا شورای داوری یکی از مراجع دادگستری است و رأی شعبه دوازدهم دیوان عالی کشور مبنی بر اعلام صلاحیت دادگاه شهرستان در حل اختلاف صلاحیت بین شورای داوری و دادگاه بخش طبق ماده (49) قانون آیین دادرسی قانونی بوده و تأیید میشود. این رأی طبق ماده (3) اضافه شده به قانون آیین دادرسی کیفری از طرف دادگاهها در موارد مشابه لازمالاتباع میباشد.
مواد مرتبط
ماده ۲۸ قانون آیین دادرسی مدنی