اهلیت تمتع: تفاوت میان نسخهها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
(صفحهای تازه حاوی «به استحقاق شخص جهت برخورداری از حق، اهلیت تمتع گویند. <ref>{{یادکرد کتاب۲||عنو...» ایجاد کرد) |
جز (added Category:اصطلاحات حقوق خصوصی using HotCat) |
||
خط ۳: | خط ۳: | ||
== منابع == | == منابع == | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
[[رده:اصطلاحات حقوق خصوصی]] |
نسخهٔ ۳ مارس ۲۰۲۳، ساعت ۲۳:۲۴
به استحقاق شخص جهت برخورداری از حق، اهلیت تمتع گویند. [۱] به عبارت دیگر، اهلیت تمتع، توانایی مدنظر قانونگذار، جهت برخورداری از حق است. [۲]
منابع
- ↑ علی علی آبادی. ایجاد و سقوط تعهدات ناشی از عقد در حقوق اسلامی. چاپ 2. دانش پذیر، 1387. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1131248
- ↑ موسی پاشابنیاد. داوری (کلیات داوری، شرایط قانونی و محدودیت های داوری، حل تعارض در داوری های تجاری بین المللی). چاپ 2. نگاه بینه، 1393. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 5086016