ماده 36 قانون امور حسبی: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
ماده 36 قانون امور حسبی | '''ماده 36 قانون امور حسبی''': [[رای دادگاه|تصمیم دادگاه]] استان به اتفاق یا به اکثریت آراء معلوم می شود. | ||
== توضیح واژگان == | |||
تصمیم دادگاه: یا [[حکم]] است یا [[قرار]].<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=آیین قضاوت مدنی در محاکم ایران|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=فکرسازان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6405236|صفحه=|نام۱=علی|نام خانوادگی۱=مهاجری|چاپ=5}}</ref> چنانچه [[رای دادگاه|رأی دادگاه]] راجع به ماهیت [[دعوا]] و قاطع آن به‌طور جزیی یا کلی باشد، [[حکم]]، و در غیر این صورت [[قرار]] نامیده می‌شود.<ref>ماده 299 قانون آیین دادرسی مدنی</ref> | |||
== رویه های قضایی == | |||
مطابق نظریه مشورتی شماره 7/7592 مورخ 1383/10/12 [[اداره حقوقی قوه قضاییه]] به طور کلی فلسفه وجود [[دادرس]] علی البدل این است که دادرس نامبرده در غیاب [[قاضی]] دادگاه اعم از رییس یا مستشار به جای او انجام وظیفه کند و در حضور رییس دادگاه به اموری بپردازد که رییس دادگاه به وی ارجاع می کند. با عنایت به موارد مذکور و ماده 15 اصلاحی قانون تشکیل دادگاه های عمومی و انقلاب و ماده 356 قانون آیین دادرسی مدنی حضور دادرس علی البدل در دادگاه تجدیدنظر در غیاب رییس دادگاه و یا با حضور رییس دادگاه در غیاب مستشار [[دادگاه تجدیدنظر]] استان بلامانع است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون امور حسبی در نظم حقوقی کنونی|ترجمه=|جلد=|سال=1397|ناشر=کتاب آوا|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6446196|صفحه=|نام۱=محمدمجتبی|نام خانوادگی۱=رودیجانی|چاپ=1}}</ref> | |||
== منابع == | |||
{{پانویس}} | |||
[[رده:مواد قانون امور حسبی]] | [[رده:مواد قانون امور حسبی]] | ||
[[رده:رسیدگی به امور حسبی]] | [[رده:رسیدگی به امور حسبی]] | ||
نسخهٔ ۶ مارس ۲۰۲۳، ساعت ۱۲:۲۱
ماده 36 قانون امور حسبی: تصمیم دادگاه استان به اتفاق یا به اکثریت آراء معلوم می شود.
توضیح واژگان
تصمیم دادگاه: یا حکم است یا قرار.[۱] چنانچه رأی دادگاه راجع به ماهیت دعوا و قاطع آن به‌طور جزیی یا کلی باشد، حکم، و در غیر این صورت قرار نامیده می‌شود.[۲]
رویه های قضایی
مطابق نظریه مشورتی شماره 7/7592 مورخ 1383/10/12 اداره حقوقی قوه قضاییه به طور کلی فلسفه وجود دادرس علی البدل این است که دادرس نامبرده در غیاب قاضی دادگاه اعم از رییس یا مستشار به جای او انجام وظیفه کند و در حضور رییس دادگاه به اموری بپردازد که رییس دادگاه به وی ارجاع می کند. با عنایت به موارد مذکور و ماده 15 اصلاحی قانون تشکیل دادگاه های عمومی و انقلاب و ماده 356 قانون آیین دادرسی مدنی حضور دادرس علی البدل در دادگاه تجدیدنظر در غیاب رییس دادگاه و یا با حضور رییس دادگاه در غیاب مستشار دادگاه تجدیدنظر استان بلامانع است.[۳]
منابع
- ↑ علی مهاجری. آیین قضاوت مدنی در محاکم ایران. چاپ 5. فکرسازان، 1389. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6405236
- ↑ ماده 299 قانون آیین دادرسی مدنی
- ↑ محمدمجتبی رودیجانی. قانون امور حسبی در نظم حقوقی کنونی. چاپ 1. کتاب آوا، 1397. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6446196