ماده ۲۳ قانون حمایت از حقوق مولفان و مصنفان و هنرمندان مصوب ۱۳۴۸: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱۱: خط ۱۱:


==نکات توضیحی==
==نکات توضیحی==
ا[[ماده ۲۳ قانون حمایت از حقوق مولفان و مصنفان و هنرمندان مصوب ۱۳۴۸|ین ماده]] اشاره به نقض [[حق انتساب اثر]] که یکی از [[حق معنوی پدیدآورنده|حقوق معنوی پدیدآورنده]] است دارد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق کیفری مالکیت ادبی و هنری در ایران و بررسی تطبیقی آن با آمریکا و قراردادهای بین المللی|ترجمه=|جلد=|سال=1386|ناشر=میزان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4974588|صفحه=|نام۱=ساناز|نام خانوادگی۱=الستی|چاپ=2}}</ref> شخص ناقض و واردکننده زیان (چه زیان به [[حق مادی|حقوق مادی]] باشد، چه زیان به [[حق معنوی|حقوق معنوی]])، [[مسئولیت مدنی]] نیز دارد. [[مسئولیت مدنی]] وی شامل جبران [[ضرر مادی]] و [[ضرر معنوی|معنوی]] شخص زیان دیده است. <ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=مالکیت معنوی|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=جنگل|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2532436|صفحه=|نام۱=احمدعلی|نام خانوادگی۱=حمیتی واقف|چاپ=1}}</ref>علاوه بر [[مسئولیت مدنی]]، شخص در صورت ارتکاب [[جرم]] مذکور در [[ماده ۲۳ قانون حمایت از حقوق مولفان و مصنفان و هنرمندان مصوب ۱۳۴۸|این ماده]] ([[جرم]] [[حق نشر|نشر]] یا [[پخش اثر|پخش]] یا [[عرضه اثر|عرضه]] تمام یا قسمتی از [[اثر]] متعلق به دیگری به نام خود یا به نام [[پدیدآورنده]] بدون اجازه او)، [[مسئولیت جزایی]] نیز دارد. برای تحقق چنین [[جرم|جرمی]]، وجود یک فعل مثبت مادی خارج شرط است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=سیاست جنایی ایران در حمایت از حقوق تألیف و نشر (سیاست تقنینی، سیاست قضایی، سیاست اداری)|ترجمه=|جلد=|سال=1392|ناشر=مجمع علمی و فرهنگی مجد|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4773980|صفحه=|نام۱=سیدعباس|نام خانوادگی۱=حسینی نیک|چاپ=1}}</ref> این [[جرم]]، یک [[جرم مطلق]] است و به محض [[پخش اثر|پخش]] یا [[حق نشر|نشر]] یا [[عرضه اثر|عرضه]] بدون اجازه، مرتکب قابل [[تعقیب]] کیفری است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=سیاست جنایی ایران در حمایت از حقوق تألیف و نشر (سیاست تقنینی، سیاست قضایی، سیاست اداری)|ترجمه=|جلد=|سال=1392|ناشر=مجمع علمی و فرهنگی مجد|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4774016|صفحه=|نام۱=سیدعباس|نام خانوادگی۱=حسینی نیک|چاپ=1}}</ref>همچنین نیازی به اثبات [[رکن معنوی جرم|رکن معنوی]] نبوده و صرف عمل مادی [[حق نشر|نشر]] یا [[پخش اثر|پخش]] یا [[عرضه اثر]] متعلق دیگری به نام خود یا به نام [[پدیدآورنده]] بدون اجازه او، برای تحقق [[جرم]] کافی است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=سیاست جنایی ایران در حمایت از حقوق تألیف و نشر (سیاست تقنینی، سیاست قضایی، سیاست اداری)|ترجمه=|جلد=|سال=1392|ناشر=مجمع علمی و فرهنگی مجد|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4774044|صفحه=|نام۱=سیدعباس|نام خانوادگی۱=حسینی نیک|چاپ=1}}</ref>  
ا[[ماده ۲۳ قانون حمایت از حقوق مولفان و مصنفان و هنرمندان مصوب ۱۳۴۸|ین ماده]] اشاره به نقض [[حق انتساب اثر]] که یکی از [[حق معنوی پدیدآورنده|حقوق معنوی پدیدآورنده]] است دارد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق کیفری مالکیت ادبی و هنری در ایران و بررسی تطبیقی آن با آمریکا و قراردادهای بین المللی|ترجمه=|جلد=|سال=1386|ناشر=میزان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4974588|صفحه=|نام۱=ساناز|نام خانوادگی۱=الستی|چاپ=2}}</ref> شخص ناقض و واردکننده زیان (چه زیان به [[حق مادی|حقوق مادی]] باشد، چه زیان به [[حق معنوی|حقوق معنوی]])، [[مسئولیت مدنی]] نیز دارد. [[مسئولیت مدنی]] وی شامل جبران [[ضرر مادی]] و [[ضرر معنوی|معنوی]] شخص زیان دیده است. <ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=مالکیت معنوی|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=جنگل|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2532436|صفحه=|نام۱=احمدعلی|نام خانوادگی۱=حمیتی واقف|چاپ=1}}</ref>علاوه بر [[مسئولیت مدنی]]، شخص در صورت ارتکاب [[جرم]] مذکور در [[ماده ۲۳ قانون حمایت از حقوق مولفان و مصنفان و هنرمندان مصوب ۱۳۴۸|این ماده]] ([[جرم]] [[حق نشر|نشر]] یا [[پخش اثر|پخش]] یا [[عرضه اثر|عرضه]] تمام یا قسمتی از [[اثر]] متعلق به دیگری به نام خود یا به نام [[پدیدآورنده]] بدون اجازه او)، [[مسئولیت جزایی]] نیز دارد. برای تحقق چنین [[جرم|جرمی]]، وجود یک فعل مثبت مادی خارج شرط است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=سیاست جنایی ایران در حمایت از حقوق تألیف و نشر (سیاست تقنینی، سیاست قضایی، سیاست اداری)|ترجمه=|جلد=|سال=1392|ناشر=مجمع علمی و فرهنگی مجد|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4773980|صفحه=|نام۱=سیدعباس|نام خانوادگی۱=حسینی نیک|چاپ=1}}</ref> این [[جرم]]، یک [[جرم مطلق]] است و به محض [[پخش اثر|پخش]] یا [[حق نشر|نشر]] یا [[عرضه اثر|عرضه]] بدون اجازه، مرتکب قابل [[تعقیب]] کیفری است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=سیاست جنایی ایران در حمایت از حقوق تألیف و نشر (سیاست تقنینی، سیاست قضایی، سیاست اداری)|ترجمه=|جلد=|سال=1392|ناشر=مجمع علمی و فرهنگی مجد|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4774016|صفحه=|نام۱=سیدعباس|نام خانوادگی۱=حسینی نیک|چاپ=1}}</ref>همچنین نیازی به اثبات [[رکن معنوی جرم|رکن معنوی]] نبوده و صرف عمل مادی [[حق نشر|نشر]] یا [[پخش اثر|پخش]] یا [[عرضه اثر]] متعلق دیگری به نام خود یا به نام [[پدیدآورنده]] بدون اجازه او، برای تحقق [[جرم]] کافی است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=سیاست جنایی ایران در حمایت از حقوق تألیف و نشر (سیاست تقنینی، سیاست قضایی، سیاست اداری)|ترجمه=|جلد=|سال=1392|ناشر=مجمع علمی و فرهنگی مجد|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4774044|صفحه=|نام۱=سیدعباس|نام خانوادگی۱=حسینی نیک|چاپ=1}}</ref>
 
== مقالات مرتبط ==
 
* [[مبانی حمایت از مالکیت فکری با مطالعه موردی حق مولف]]
 
==منابع==
==منابع==


نسخهٔ ‏۹ مارس ۲۰۲۳، ساعت ۱۷:۴۸

ماده ۲۳ قانون حمایت از حقوق مولفان و مصنفان و هنرمندان: هر کس تمام یا قسمتی از اثر دیگری را که مورد حمایت این قانون است به نام خود یا به نام پدیدآورنده بدون اجازه او و یا عالماً عامداً به نام شخص دیگری غیر از پدیدآورنده نشر یا پخش یا عرضه کند، به حبس تأدیبی از 6 ماه تا 3 سال محکوم خواهد شد.

مواد مرتبط

توضیح واژگان

طبق کنوانسیون برن، نشر یعنی در دسترس قرار دادن (توزیع) نسخه ها به تعداد و روشی که برای رعایت الزامات معقول عموم مناسب باشد[۱]و پخش به معنای پراکندن و توزیع و وارد بازار کردن و در دسترس عموم قرار دادن اثر است. [۲]

نکات توضیحی

این ماده اشاره به نقض حق انتساب اثر که یکی از حقوق معنوی پدیدآورنده است دارد.[۳] شخص ناقض و واردکننده زیان (چه زیان به حقوق مادی باشد، چه زیان به حقوق معنوی)، مسئولیت مدنی نیز دارد. مسئولیت مدنی وی شامل جبران ضرر مادی و معنوی شخص زیان دیده است. [۴]علاوه بر مسئولیت مدنی، شخص در صورت ارتکاب جرم مذکور در این ماده (جرم نشر یا پخش یا عرضه تمام یا قسمتی از اثر متعلق به دیگری به نام خود یا به نام پدیدآورنده بدون اجازه او)، مسئولیت جزایی نیز دارد. برای تحقق چنین جرمی، وجود یک فعل مثبت مادی خارج شرط است.[۵] این جرم، یک جرم مطلق است و به محض پخش یا نشر یا عرضه بدون اجازه، مرتکب قابل تعقیب کیفری است.[۶]همچنین نیازی به اثبات رکن معنوی نبوده و صرف عمل مادی نشر یا پخش یا عرضه اثر متعلق دیگری به نام خود یا به نام پدیدآورنده بدون اجازه او، برای تحقق جرم کافی است.[۷]

مقالات مرتبط

منابع

  1. ↑ سیدحسن میرحسینی. فرهنگ حقوق مالکیت معنوی (جلد دوم) حقوق مالکیت ادبی و هنری. چاپ 2. میزان، 1391.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 5228088
  2. ↑ اکرم سالارپورگل ختمی. مطالعه تطبیقی نقض حقوق پدیدآورندگان آثار ادبی و هنری در نظام حقوقی ایران و انگلستان). چاپ 1. جنگل، 1390.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 5028692
  3. ↑ ساناز الستی. حقوق کیفری مالکیت ادبی و هنری در ایران و بررسی تطبیقی آن با آمریکا و قراردادهای بین المللی. چاپ 2. میزان، 1386.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4974588
  4. ↑ احمدعلی حمیتی واقف. مالکیت معنوی. چاپ 1. جنگل، 1390.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2532436
  5. ↑ سیدعباس حسینی نیک. سیاست جنایی ایران در حمایت از حقوق تألیف و نشر (سیاست تقنینی، سیاست قضایی، سیاست اداری). چاپ 1. مجمع علمی و فرهنگی مجد، 1392.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4773980
  6. ↑ سیدعباس حسینی نیک. سیاست جنایی ایران در حمایت از حقوق تألیف و نشر (سیاست تقنینی، سیاست قضایی، سیاست اداری). چاپ 1. مجمع علمی و فرهنگی مجد، 1392.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4774016
  7. ↑ سیدعباس حسینی نیک. سیاست جنایی ایران در حمایت از حقوق تألیف و نشر (سیاست تقنینی، سیاست قضایی، سیاست اداری). چاپ 1. مجمع علمی و فرهنگی مجد، 1392.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4774044
برگرفته از «https://wikihoghoogh.net/w/index.php?title=ماده_۲۳_قانون_حمایت_از_حقوق_مولفان_و_مصنفان_و_هنرمندان_مصوب_۱۳۴۸&oldid=107374»