ماده 19 قانون اجرای احکام مدنی

‌مبحث سوم - ترتيب اجرا

‌ماده 19 قانون اجرای احکام مدنی: اجرائیه به وسيله قسمت اجراء دادگاهي كه آن را صادر كرده به موقع اجرا گذاشته مي‌شود.

توضیح واژگان

اجرائیه: اجرائیۀ دادگاه، ورقه‌ای است که پس از رسیدگی به دعاوی حقوقی مالی و صدور حکم از ناحیۀ دادگاه و قطعیت آن بنا به تقاضای محکوم‌له و توسط دادگاه بدوی صادر می‌شود. ملاک اجرای حکم قطعی دادگاه نیز برگ اجرائیه است. به بیان دیگر، اجرائیه برگ چاپی مخصوصی است که پس از درخواست محکوم‌له به عهدۀ محکوم‌علیه صادر می‌شود.

قسمت اجرا: منظور دایرۀ اجرای دادگاه است که در حال حاضر به عنوان واحد اجرای احکام حوزه قضایی در معیت دادگاه انجام وظیفه می‌نماید.

نکات توضیحی تفسیری دکترین

در حال حاضر، قسمت اجرا، همان واحد اجرای احکام است که در معیت دادگاه انجام وظیفه می‌نماید. در مناطقی که چند شعبه دادگاه در معیت هم به عنوان یک مجتمع قضایی انجام وظیفه می‌نماید، همگی دارای یک واحد اجرای احکام هستند. لذا، هر شعبه واحد اجرای احکام به خصوصی ندارد. به عبارت دیگر، در حال حاضر عملاً هر دادگاه شعبه مستقل اجرا برای خود ندارد. لذا کلیه احکام به واحد اجرای احکام مدنی ارسال و واحد مربوطه تحت نظارت دادگاه صادرکنندۀ رأی اقدام به اجرای حکم می‌نماید. لازم به ذکر است که اجرائیۀ صادرۀ یک دادگاه را دادگاه دیگر نمی‌تواند به موقع اجرا گذارد.

رویه‌های قضایی

نظریۀ شمارۀ 7/4976 مورخ 1373/09/22 اداره حقوقی دادگستری، بیان می‌دارد: «در موارد 26 تا 29 آیین‌نامه اجرایی قانون تشکیل دادگاه‌های عمومی و انقلاب ترتیب مراجع اجرای احکام اعم از کیفری و حقوقی مشخص شده و بر اساس این مواد، اجرای احکام حقوقی با رعایت مقررات قانون اجرای احکام مدنی توسط واحد اجرای احکام حوزه قضایی صورت می‌گیرد که قاضی صادرکنندۀ حکم یا اجرائیه نیز می‌تواند نظارت کامل بر اجرا داشته باشد.»