ماده 113 قانون امور حسبی: تفاوت میان نسخه‌ها

'''ماده 113 قانون امور حسبی''': حفظ و نظارت [[مال|اموال]] در مواردی که محتاج به تعیین [[امین]] است مادام که امین معین نشده به عهده [[دادستان|دادستانی]] است که اموال در حوزه او ‌یافت می شود.

امین: در لغت به معنای امانت دار و کسی است که مردم به علت درستکاری به او اعتماد می کنند و در اصطلاح حقوقی امین دارای دو معنا است یکی به معنای خاص است و به کسی گفته می شود که [[مال]] غیر را به نفع مالک آن نگهداری می کند، خواه در مقابل حفظ مال از مالک اجرت دریافت کند و یا مجانا امانت مال را به عهده بگیرد و دیگری هم به معنای عام است و به کلیه کسانی که وضع ید آنان بر مال دیگری، قانونی و ناشی از [[عقد|عقود]] مذکور در [[قانون]] است، اطلاق می گردد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=مجموعه پرسش و پاسخ های قضایی (جلد اول)|ترجمه=|جلد=|سال=1388|ناشر=بکاء|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6486596|صفحه=|نام۱=منوچهر|نام خانوادگی۱=قوامی|چاپ=1}}</ref>

حفظ اموال برای جلوگیری از تضییع آن ها حسب نوع مال، ممکن است متفاوت باشد. بعضی از اموال، باید در جای مناسب نگهداری شود. بعضی از اموال که بیم فساد آن وجود دارد لازم است به فروش برسد. در هر صورت، دادستان هر اقدامی که بر اساس تشخیص خود برای اداره اموال غایب لازم باشد شخصا یا به توسط کس دیگری که ماموریت پیدا می کند به عمل می آورد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق مدنی (جلد اول) (اشخاص و محجورین)|ترجمه=|جلد=|سال=1391|ناشر=میزان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=5071704|صفحه=|نام۱=علی عباس|نام خانوادگی۱=حیاتی|چاپ=1}}</ref> ذکر این نکته لازم است که با توجه به مقررات موضوعه و روح کلی قواعد حقوقی و برخورداری دادستان از نوعی ولایت قضایی، هنگامی مسئول پرداخت خسارت وارد بر اموال است که مرتکب تقصیری شده باشد و گرنه هر گاه اموال بدون تقصیر دادستان ناقص شود یا از بین برود او مسئول نخواهد بود. در این صورت هر گاه سبب از بین رفتن اموال، اشتباه دادستان باشد خسارت وارد باید از بیت المال پرداخت شود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=امور حسبی غایب مفقود الاثر|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=میزان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2706804|صفحه=|نام۱=سیدمرتضی|نام خانوادگی۱=قاسم زاده|چاپ=1}}</ref>