ماده 14 قانون تجارت الکترونیکی: تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
جز (added Category:حقوق تجارت الکترونیک using HotCat) |
جز (added Category:داده پیام using HotCat) |
||
| خط ۱۳: | خط ۱۳: | ||
[[رده:داده پیام مطمئن]] | [[رده:داده پیام مطمئن]] | ||
[[رده:حقوق تجارت الکترونیک]] | [[رده:حقوق تجارت الکترونیک]] | ||
[[رده:داده پیام]] | |||
نسخهٔ ۱۷ آوریل ۲۰۲۳، ساعت ۱۳:۲۶
ماده 14 قانون تجارت الکترونیکی: کلیه «داده پیام»هایی که به طریق مطمئن ایجاد و نگهداری شده‌اند از حیث محتویات و امضای مندرج در آن، تعهدات طرفین یا طرفی که تعهد کرده و کلیه اشخاصی که قائم مقام قانونی آنان محسوب می‌شوند، اجرای مفاد آن و سایر آثار در حکم اسناد معتبر و قابل استناد در مراجع قضائی و حقوقی است.
مواد مرتبط
توضیح واژگان
نکات توضیحی
به طور کلی هر داده پیام مطمئن اعم از امضا یا سابقه الکترونیکی دارای ارزش اثباتی و اثار حقوقی مشابه اسناد معتبر و قابل استناد است. [۱]
منابع
- ↑ نشریه دادرسی شماره 46 مهر و آبان 1383. سازمان قضایی نیروهای مسلح، 1383. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1980176