ماده 8 قانون تجارت الکترونیکی: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۴: | خط ۲۴: | ||
== نکات توضیحی == | == نکات توضیحی == | ||
گواهی الکترونیک، نقش کارت هویت الکترونیکی را بازی می کند. این گواهی، به وسیله «مرجع ذی صلاح گواهی» یا «مرجع صدور گواهی الکترونیک» تحویل می گردد. گواهی الکترونیک برای یک دوره محدود صادر می شود. این گواهی به یک امضا ضمیمه می شود نه به یک سند امضا شده. مرجع صدور گواهی، این گواهی را صرفا زمانی به امضا کننده تحویل می دهد که امضا کننده، ابتدائا، تعداد اسنادی را که هویت و چگونگی او را تصدیق می کنند، نزد مرجعی ذی صلاح، قبلا تهیه کرده و به ثبت رسانده باشد. به عنوان مثال برگه هویت یا گواهی های اقامتگاه. به دیگر سخن، امضا کننده باید به مرجعی که قانون مشخص می کند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=امضای الکترونیک|ترجمه=|جلد=|سال=1388|ناشر=میزان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2125112|صفحه=|نام۱=محمد|نام خانوادگی۱=کی نیا|چاپ=1}}</ref> | گواهی الکترونیک، نقش کارت هویت الکترونیکی را بازی می کند. این گواهی، به وسیله «مرجع ذی صلاح گواهی» یا «مرجع صدور گواهی الکترونیک» تحویل می گردد. گواهی الکترونیک برای یک دوره محدود صادر می شود. این گواهی به یک امضا ضمیمه می شود نه به یک سند امضا شده. مرجع صدور گواهی، این گواهی را صرفا زمانی به امضا کننده تحویل می دهد که امضا کننده، ابتدائا، تعداد اسنادی را که هویت و چگونگی او را تصدیق می کنند، نزد مرجعی ذی صلاح، قبلا تهیه کرده و به ثبت رسانده باشد. به عنوان مثال برگه هویت یا گواهی های اقامتگاه. به دیگر سخن، امضا کننده باید به مرجعی که قانون مشخص می کند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=امضای الکترونیک|ترجمه=|جلد=|سال=1388|ناشر=میزان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2125112|صفحه=|نام۱=محمد|نام خانوادگی۱=کی نیا|چاپ=1}}</ref> | ||
ماده 8 قانون تجارت الکترونیکی در مورد اصل اصیل بودن داده پیام است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=مجله علمی پژوهشی نامه مفید شماره 70 اسفند 1387|ترجمه=|جلد=|سال=1387|ناشر=دانشگاه مفید|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1469908|صفحه=|نام۱=دانشگاه مفید قم|نام خانوادگی۱=|چاپ=}}</ref> | |||
== منابع == | == منابع == | ||
نسخهٔ ۱۸ آوریل ۲۰۲۳، ساعت ۱۶:۰۰
ماده 8 قانون تجارت الکترونیکی: هر گاه قانون لازم بداند که اطلاعات به صورت اصل ارائه یا نگهداری شود،این امر با نگهداری و ارائه اطلاعات به صورت داده پیام نیز درصورت وجود شرایط زیر‌امکان‌پذیر می‌باشد:
الف - اطلاعات مورد نظر قابل دسترسی بوده و امکان استفاده درصورت رجوع بعدی فراهم
باشد.
ب - داده پیام به همان قالبی (فرمتی) که تولید، ارسال و یا دریافت شده و یا
به قالبی که دقیقاً نمایشگر اطلاعاتی باشد که تولید، ارسال و یا دریافت شده،
نگهداری شود.
ج - اطلاعاتی که مشخص کننده مبداء، مقصد، زمان ارسال و زمان دریافت داده‌پیام
می‌باشند نیز درصورت وجود نگهداری شوند.
د - شرایط دیگری که هر نهاد، سازمان، دستگاه دولتی و یا وزارتخانه در خصوص نگهداری
داده پیام مرتبط با حوزه مسؤولیت خود مقرر نموده فراهم شده باشد.
مواد مرتبط
توضیح واژگان
نکات توضیحی
گواهی الکترونیک، نقش کارت هویت الکترونیکی را بازی می کند. این گواهی، به وسیله «مرجع ذی صلاح گواهی» یا «مرجع صدور گواهی الکترونیک» تحویل می گردد. گواهی الکترونیک برای یک دوره محدود صادر می شود. این گواهی به یک امضا ضمیمه می شود نه به یک سند امضا شده. مرجع صدور گواهی، این گواهی را صرفا زمانی به امضا کننده تحویل می دهد که امضا کننده، ابتدائا، تعداد اسنادی را که هویت و چگونگی او را تصدیق می کنند، نزد مرجعی ذی صلاح، قبلا تهیه کرده و به ثبت رسانده باشد. به عنوان مثال برگه هویت یا گواهی های اقامتگاه. به دیگر سخن، امضا کننده باید به مرجعی که قانون مشخص می کند.[۱]
ماده 8 قانون تجارت الکترونیکی در مورد اصل اصیل بودن داده پیام است.[۲]
منابع
- ↑ محمد کی نیا. امضای الکترونیک. چاپ 1. میزان، 1388. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2125112
- ↑ مجله علمی پژوهشی نامه مفید شماره 70 اسفند 1387. دانشگاه مفید، 1387. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1469908