رای وحدت رویه شماره 577 مورخ1371/7/21 هیات عمومی دیوان عالی کشور (نحوه اجرای حکم ضرر و زیان شاکی خصوصی): تفاوت میان نسخهها
(اصلاح نویسه) |
جز (added Category:آرای وحدت رویه دیوان عالی کشور using HotCat) |
||
خط ۱۰: | خط ۱۰: | ||
* [[محکوم علیه]] | * [[محکوم علیه]] | ||
* | * | ||
[[رده:آرای وحدت رویه دیوان عالی کشور]] |
نسخهٔ ۲۸ آوریل ۲۰۲۳، ساعت ۱۰:۱۱
رای وحدت رویه شماره 577 مورخ1371/7/21 هیات عمومی دیوان عالی کشور( نحوه اجرای حکم ضرر و زیان شاکی خصوصی): احکام دادگاه های کیفری در مورد ضرر و زیان ناشی از جرم که به تبع امر کیفری صادر میشود به درخواست محکوم علیه و در موارد مصرحه در قانون تعیین موارد تجدیدنظر احکام دادگاه ها و نحوه رسیدگی آنها مصوب 1367/7/14 قابل تجدیدنظر میباشد و با وصول درخواست تجدیدنظر از طرف محکوم علیه، اجرای حکم بر طبق ماده 11 قانون مزبور تا اتخاذ تصمیم مرجع نقض متوقف میگردد. اجرای حکم ضرر و زیان ناشی از جرم هم با درخواست مدعی خصوصی و پس از قطعیت حکم است و در صورت امتناع محکوم علیه اموال او توقیف یا حبس میگردد. بنابراین دستور بازداشت محکوم علیه در ضمن حکم کیفری که به مرحله قطعیت نرسیده برای امکان وصول ضرر و زیان و خسارات مدعی خصوصی صحیح نبوده و استناد دادگاه به ماده 139 قانون تعزیرات هم در چنین موردی صحیح نیست. فلذا رای شعبه دوم دیوان عالی کشور که نتیجتاً با این نظر مطابقت دارد صحیح و منطبق با موازین قانونی است. این رای بر طبق ماده واحده قانون وحدت رویه قضایی مصوب 1328/4/7 برای شعب دیوان عالی کشور و دادگاه ها در موارد مشابه لازمالاتباع است.
مواد مرتبط
- ماده 11 قانون تعیین موارد تجدیدنظر احکام دادگاه ها و نحوه رسیدگی آنها
- ماده 139 قانون تعزیرات مصوب 1362
- ماده واحده قانون وحدت رویه قضایی مصوب 1328