سردستگی در حقوق کیفری ایران

سردستگی در حقوق کیفری ایران نام مقاله ای است از ابوالحسن شاکری و بهروز قلیزاده که در شماره صد و سه دوره 82(پاییز 1397) مجله حقوقی دادگستری منتشر شده است.

چکیده

سردستگی که با طراحی، تشکیل، سازمان‌دهی یا اداره گروه مجرمانه، موجب تحقق جرم می‎شود، به سبب تسهیل در ارتکاب جرم از حیث رفتار معاونت در جرم است، ولی از طرف دیگر چون باعث می‎شود که سردسته بدون اینکه در انجام جرم مباشرت داشته باشد، بر اساس ماده 130 ق.م.ا به حداکثر مجازات شدیدترین جرمی که اعضای آن گروه در راستای اهداف گروه مرتکب شوند، محکوم می‎گردد، لذا عامل مشدده مجازات است. در مواردی که مجازات شخصی بر اساس قوانین خاص به دلیل رهبری یا تشکیل باند، شبکه یا تشکیلات تشدید می‎شود نمی‎توان مجازات وی را مجدداً بر اساس ماده 130 ق.م.ا در نظر گرفت. اشخاص حقوقی علی‎رغم داشتن مسئولیت کیفری نمی‎توانند عضو یا سردسته گروه مجرمانه شوند. با لحاظ اینکه حداقل اعضای گروه باید سه نفر باشد، زمان سردستگی گروه، زمان طراحی، تشکیل، سازمان‌دهی یا اداره گروه مجرمانه است نه زمان وقوع جرم که از این جهت در صورت جرم کاهش اعضای گروه به زیر سه نفر تأثیری در مجازات سردسته ندارد.

کلیدواژه‌ها

• سردستگی
• گروه مجرمانه
• معاون
• مجازات
• عضو

مواد مرتبط

• ماده 130 قانون مجازات اسلامی
• ماده 30 قانون مجازات عمومی