استحقاق نجات‌دهنده به دریافت غرامت ویژه موضوع ماده 14کنوانسیون 1989 نجات دریایی

استحقاق نجات‌دهنده به دریافت غرامت ویژه موضوع ماده 14کنوانسیون 1989 نجات دریایی نام مقاله ای از بنفشه مظلوم ترشیزی و غلام نبی فیضی کچاپ است که در شماره نوزدهم (شهریور ۱۴۰۰) دوفصلنامه علمی دانش حقوق مدنی منتشر شده است.

چکیده

همزمان با توسعه حمل و نقل دریایی و افزایش احتمال وقوع سوانح دریایی، همچنین رشد آگاهی­های عمومی نسبت به اهمیت محیط زیست دریایی، ضرورت جلوگیری و کاهش آلودگی محیط زیست دریایی بیش از پیش مورد توجه تمامی کشورها، به ویژه کشورهای ساحلی قرار گرفت. در راستای رفع این نیاز و جهت تأمین انگیزه کافی برای نجات­دهندگانی که فقط در صورت نجات اموال و کشتی مستحق پاداش بودند، ماده 14 کنوانسیون نجات دریایی 1989 وضع شد. به موجب این ماده نجات‎دهنده‎ای که جهت جلوگیری یا کاهش صدمه به محیط زیست تلاش می‎کند، مستحق دریافت غرامت ویژه معادل هزینه­های خود خواهد بود. این ماده اگرچه یک نوآوری مهم در زمان خود بود، طبعاً در شرایط فعلی نیاز به اصلاح دارد؛ به خصوص اینکه تأکید اصلی در این ماده جبران هزینه­های نجات­دهنده است و عنصر سود در آن لحاظ نشده است. قلمرو صدمه به محیط زیست در کنوانسیون 1989 عمدتاً آب­های ساحلی و سرزمینی است، در عمل ممکن است مداخله دولت ساحلی سبب کاهش موفقیت نجات­دهنده و در نتیجه محرومیت نجات­دهنده از تمام یا بخشی از پاداشی که ممکن بود تحت عنوان ماده 13 کنوانسیون به نجات­دهنده تعلق گیرد، شود. بنابراین، دولت ساحلی از اقدامات نجات­دهنده سود می­برد، بدون آنکه مسئولیتی در قبال کمک به نجات­دهنده یا پرداخت به وی در ماده 14 داشته باشد.

کلیدواژه ها

• کنوانسیون 1989 نجات
• نجات‌دهنده
• غرامت ویژه

• نجات محیط زیست