ماده 284 قانون امور حسبی: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش
(ابرابزار)
خط ۱: خط ۱:
'''ماده 284 قانون امور حسبی''': افراد و افسران نظامی و کسانی که در ارتش اشتغال به کاری دارند می توانند نزد یک نفر افسر یا هم ردیف او با حضور دو گواه [[وصیت‌]] خود را شفاها اظهار نمایند.
'''ماده ۲۸۴ قانون امور حسبی''': افراد و افسران نظامی و کسانی که در ارتش اشتغال به کاری دارند می‌توانند نزد یک نفر افسر یا هم ردیف او با حضور دو گواه [[وصیت]] خود را شفاهاً اظهار نمایند.


== مواد مرتبط ==
== مواد مرتبط ==
 
* [[ماده ۲۸۳ قانون امور حسبی]]
* [[ماده 283 قانون امور حسبی]]
* [[ماده ۲۸۵ قانون امور حسبی]]
* [[ماده 285 قانون امور حسبی]]


== توضیح واژگان ==
== توضیح واژگان ==
خط ۱۰: خط ۹:


== نکات توضیحی تفسیری دکترین ==
== نکات توضیحی تفسیری دکترین ==
منظور قانون از کسانی که در ارتش اشتغال به کار دارند، اعم است از آن که نظامی باشند یا همردیف نظامی یا افراد غیر نظامی که در موقع جنگ خدمت به نظامیان می کنند مانند پرستاران و کسانی که برای نظافت و رختشویی آنان و آشپزی و امثال آن معین شده اند، خواه افتخاری خدمت نمایند یا مزدور باشند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق مدنی (جلد سوم) (در شفعه، وصایا، ارث) (با تجدیدنظر، تصحیح کامل اضافات)|ترجمه=|جلد=|سال=1376|ناشر=اسلامیه|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=15500|صفحه=|نام۱=سیدحسن|نام خانوادگی۱=امامی|چاپ=13}}</ref>
منظور قانون از کسانی که در ارتش اشتغال به کار دارند، اعم است از آن که نظامی باشند یا همردیف نظامی یا افراد غیرنظامی که در موقع جنگ خدمت به نظامیان می‌کنند مانند پرستاران و کسانی که برای نظافت و رختشویی آنان و آشپزی و امثال آن معین شده‌اند، خواه افتخاری خدمت نمایند یا مزدور باشند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق مدنی (جلد سوم) (در شفعه، وصایا، ارث) (با تجدیدنظر، تصحیح کامل اضافات)|ترجمه=|جلد=|سال=1376|ناشر=اسلامیه|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=15500|صفحه=|نام۱=سیدحسن|نام خانوادگی۱=امامی|چاپ=13}}</ref>


نکته قابل ذکر دیگر این است که از مقایسه ماده 284 با 285 [[قانون امور حسبی]] باید به آن توجه داست این است که ملاک ثبوت وصیت شفاهی موصی همان دو شاهد مرد است چنانکه ماده 287 نیز بر این مطلب تاکید دارد که وصیت شفاهی موصی با حضور دو شاهد مرد واقع می شود. این ماده مقرر می دارد: در سایر موارد مذکور در ماده 283 موصی می تواند در حضور دو نفر گواه وصیت خود را اظهار نماید و یکی از دو گواه، اظهارات او را با تعیین تاریخ روز و ماه و سال و محل وقوع وصیت نوشته موصی و گواه را امضا می نمایند و اگر موصی نتواند امضا کند گواه ها این نکته را در وصیت نامه قید می کنند. از ماده 287 که با اشاره به [[ماده 282 قانون امور حسبی|ماده 282]] از معتبر بودن وصیت شفاهی با حضور دو شاهد سخن می گوید و در ماده 283 از وصیت در زمان جنگ یا خطر مرگ فوری سخن به میان آمده است، دانسته می شود که مفاد دو ماده 284 و 285 را نیز باید مشمول حکم ماده 287 دانست و گفت که حضور دو شاهد، برای معتبر بودن وصیت شفاهی موصی، ضروری است و وجود افسر یا هم ردیف او در حکم ماده 284 قانون امور حسبی، از اوصاف فرعی حکم است. در مقابل، حضور دو گواه، از اوصاف اصلی حکم است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق مدنی (جلد هشتم) (شفعه، وصیت، ارث)|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=جنگل|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=797956|صفحه=|نام۱=احمدعلی|نام خانوادگی۱=حمیتی واقف|چاپ=1}}</ref>
نکته قابل ذکر دیگر این است که از مقایسه ماده ۲۸۴ با ۲۸۵ [[قانون امور حسبی]] باید به آن توجه داست این است که ملاک ثبوت وصیت شفاهی موصی همان دو شاهد مرد است چنان‌که ماده ۲۸۷ نیز بر این مطلب تأکید دارد که وصیت شفاهی موصی با حضور دو شاهد مرد واقع می‌شود. این ماده مقرر می‌دارد: در سایر موارد مذکور در ماده ۲۸۳ موصی می‌تواند در حضور دو نفر گواه وصیت خود را اظهار نماید و یکی از دو گواه، اظهارات او را با تعیین تاریخ روز و ماه و سال و محل وقوع وصیت نوشته موصی و گواه را امضا می‌نمایند و اگر موصی نتواند امضا کند گواه‌ها این نکته را در وصیت نامه قید می‌کنند. از ماده ۲۸۷ که با اشاره به [[ماده ۲۸۲ قانون امور حسبی|ماده ۲۸۲]] از معتبر بودن وصیت شفاهی با حضور دو شاهد سخن می‌گوید و در ماده ۲۸۳ از وصیت در زمان جنگ یا خطر مرگ فوری سخن به میان آمده‌است، دانسته می‌شود که مفاد دو ماده ۲۸۴ و ۲۸۵ را نیز باید مشمول حکم ماده ۲۸۷ دانست و گفت که حضور دو شاهد، برای معتبر بودن وصیت شفاهی موصی، ضروری است و وجود افسر یا هم ردیف او در حکم ماده ۲۸۴ قانون امور حسبی، از اوصاف فرعی حکم است. در مقابل، حضور دو گواه، از اوصاف اصلی حکم است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق مدنی (جلد هشتم) (شفعه، وصیت، ارث)|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=جنگل|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=797956|صفحه=|نام۱=احمدعلی|نام خانوادگی۱=حمیتی واقف|چاپ=1}}</ref>


== منابع ==
== منابع ==
خط ۱۹: خط ۱۸:
[[رده:وصیت]]
[[رده:وصیت]]
[[رده:وصیت نامه]]
[[رده:وصیت نامه]]
[[رده:وصیت نامه در شرایط فوق العاده]]
[[رده:وصیت نامه در شرایط فوق‌العاده]]

نسخهٔ ‏۲۳ مهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۲:۳۶

ماده ۲۸۴ قانون امور حسبی: افراد و افسران نظامی و کسانی که در ارتش اشتغال به کاری دارند می‌توانند نزد یک نفر افسر یا هم ردیف او با حضور دو گواه وصیت خود را شفاهاً اظهار نمایند.

مواد مرتبط

توضیح واژگان

وصیت: به تملیک مال اعم از عین یا منافع یا اعطای حق تصرف آن برای دیگری بعد از دوران حیات، وصیت گویند.[۱]

نکات توضیحی تفسیری دکترین

منظور قانون از کسانی که در ارتش اشتغال به کار دارند، اعم است از آن که نظامی باشند یا همردیف نظامی یا افراد غیرنظامی که در موقع جنگ خدمت به نظامیان می‌کنند مانند پرستاران و کسانی که برای نظافت و رختشویی آنان و آشپزی و امثال آن معین شده‌اند، خواه افتخاری خدمت نمایند یا مزدور باشند.[۲]

نکته قابل ذکر دیگر این است که از مقایسه ماده ۲۸۴ با ۲۸۵ قانون امور حسبی باید به آن توجه داست این است که ملاک ثبوت وصیت شفاهی موصی همان دو شاهد مرد است چنان‌که ماده ۲۸۷ نیز بر این مطلب تأکید دارد که وصیت شفاهی موصی با حضور دو شاهد مرد واقع می‌شود. این ماده مقرر می‌دارد: در سایر موارد مذکور در ماده ۲۸۳ موصی می‌تواند در حضور دو نفر گواه وصیت خود را اظهار نماید و یکی از دو گواه، اظهارات او را با تعیین تاریخ روز و ماه و سال و محل وقوع وصیت نوشته موصی و گواه را امضا می‌نمایند و اگر موصی نتواند امضا کند گواه‌ها این نکته را در وصیت نامه قید می‌کنند. از ماده ۲۸۷ که با اشاره به ماده ۲۸۲ از معتبر بودن وصیت شفاهی با حضور دو شاهد سخن می‌گوید و در ماده ۲۸۳ از وصیت در زمان جنگ یا خطر مرگ فوری سخن به میان آمده‌است، دانسته می‌شود که مفاد دو ماده ۲۸۴ و ۲۸۵ را نیز باید مشمول حکم ماده ۲۸۷ دانست و گفت که حضور دو شاهد، برای معتبر بودن وصیت شفاهی موصی، ضروری است و وجود افسر یا هم ردیف او در حکم ماده ۲۸۴ قانون امور حسبی، از اوصاف فرعی حکم است. در مقابل، حضور دو گواه، از اوصاف اصلی حکم است.[۳]

منابع

  1. محمدجعفر جعفری لنگرودی. حقوق مدنی (وصیت). چاپ 2. گنج دانش، 1384.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 294796
  2. سیدحسن امامی. حقوق مدنی (جلد سوم) (در شفعه، وصایا، ارث) (با تجدیدنظر، تصحیح کامل اضافات). چاپ 13. اسلامیه، 1376.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 15500
  3. احمدعلی حمیتی واقف. حقوق مدنی (جلد هشتم) (شفعه، وصیت، ارث). چاپ 1. جنگل، 1390.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 797956