قراردادهای بدون مدت در حقوق انگلیس و ایران: تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
(صفحه‌ای تازه حاوی «'''قراردادهای بدون مدت در حقوق انگلیس و ایران''' نام مقاله ای از منصور امینی و عباس زمانی است که در دوره صفر شماره بیست و یکم فصلنامه علمی حقوق تطبیقی دانشگاه مفید منتشر شده است. == چکیده == متعهدله هر قرارداد عهدی، این حق را دارد تا در اجل قر...» ایجاد کرد) |
(+ 5 categories using HotCat) |
||
| خط ۱۹: | خط ۱۹: | ||
* [[ماده 468 قانون مدنی]] | * [[ماده 468 قانون مدنی]] | ||
* [[ماده 226 قانون مدنی]] | * [[ماده 226 قانون مدنی]] | ||
[[رده:مقالات منصور امینی]] | |||
[[رده:مقالات عباس زمانی]] | |||
[[رده:مقالات منتشر شده در سال 1390]] | |||
[[رده:مقالات فصلنامه علمی حقوق تطبیقی دانشگاه مفید]] | |||
[[رده:مقالات شماره بیست و یکم فصلنامه علمی حقوق تطبیقی دانشگاه مفید]] | |||
نسخهٔ ۱۱ ژوئیهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۲۱:۰۵
قراردادهای بدون مدت در حقوق انگلیس و ایران نام مقاله ای از منصور امینی و عباس زمانی است که در دوره صفر شماره بیست و یکم فصلنامه علمی حقوق تطبیقی دانشگاه مفید منتشر شده است.
چکیده
متعهدله هر قرارداد عهدی، این حق را دارد تا در اجل قراردادی، اجرای عهد را خواستار شود و درصورت تأخیر در اجرای تعهد خسارات ناشی از تأخیر را مطالبه نماید. اما چنانچه در قرارداد مدتی برای اجرای تعهد پیش‌بینی نشده باشد، آیا متعهد مختار است تا تعهدات خویش را در مدت دلخواه اجرا نماید؟ آیا در این گونه قراردادها اخذ خسارت ناشی از تأخیر در اجرای تعهد ممکن است؟ در این مقاله سعی بر آن است تا ضمن بیان ویژگی‌های قراردادهای بدون مدت، راهکارهای حقوق انگلیس و ایران در برخورد با چنین قراردادهایی تشریح شود.
کلیدواژه‌ها
- قرارداد های بدون مدت
- اجرای با تأخیر
- مدت معقول
- مدت عرفی
- اصل تعجیل
- ضابطه نوعی و شخصی