ماده ۶۷۹ قانون مجازات اسلامی (تعزیرات): تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۴: | خط ۴: | ||
[[کشتن]] به معنای جدا کردن روح از بدن است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=شرح قانون مجازات اسلامی (جلد سوم) (بخش تعزیرات)|ترجمه=|جلد=|سال=1382|ناشر=ققنوس|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=610292|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=زراعت|چاپ=1}}</ref> | [[کشتن]] به معنای جدا کردن روح از بدن است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=شرح قانون مجازات اسلامی (جلد سوم) (بخش تعزیرات)|ترجمه=|جلد=|سال=1382|ناشر=ققنوس|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=610292|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=زراعت|چاپ=1}}</ref> | ||
== نکات توضیحی تفسیری دکترین == | == نکات توضیحی تفسیری دکترین == | ||
[[عنصر مادی]] کشتن یا مسموم یا [[تلف]] کردن یا ناقص کردن حیوان حلال گوشت متعلق به دیگری یا حیوانی است که شکارش ممنوع شده است. <ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=شرح قانون مجازات اسلامی (جلد سوم) (بخش تعزیرات)|ترجمه=|جلد=|سال=1382|ناشر=ققنوس|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=610292|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=زراعت|چاپ=1}}</ref> بنابراین تلف یا مسموم یا ناقص کردن یا کشتن حیوان حرام گوشت متعلق به دیگری یا حیوانات وحشی که شکار آنها توسط دولت ممنوع نشده است مشمول این ماده قرار نمیگیرند<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=شرح قانون مجازات اسلامی (جلد سوم) (بخش تعزیرات)|ترجمه=|جلد=|سال=1382|ناشر=ققنوس|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=610316|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=زراعت|چاپ=1}}</ref>اگرچه در مورد حیوانات حلال گوشت نص قانونی وجود ندارد و برای تشخیص آن باید به [[فتاوی معتبر]] رجوع کرد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=محشای قانون مجازات اسلامی|ترجمه=|جلد=|سال=1384|ناشر=مجمع علمی و فرهنگی مجد|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=676104|صفحه=|نام۱=ایرج|نام خانوادگی۱=گلدوزیان|چاپ=5}}</ref> به عنوان [[عنصرمعنوی]] برای این جرم [[سوءنیت عام]] در نظر گرفته شده است و تعمد در انجام آن بدون [[سوءنیت خاص]] کفایت میکند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=شرح قانون مجازات اسلامی (جلد سوم) (بخش تعزیرات)|ترجمه=|جلد=|سال=1382|ناشر=ققنوس|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=610300|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=زراعت|چاپ=1 | [[عنصر مادی]] کشتن یا مسموم یا [[تلف]] کردن یا ناقص کردن حیوان حلال گوشت متعلق به دیگری یا حیوانی است که شکارش ممنوع شده است. <ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=شرح قانون مجازات اسلامی (جلد سوم) (بخش تعزیرات)|ترجمه=|جلد=|سال=1382|ناشر=ققنوس|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=610292|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=زراعت|چاپ=1}}</ref> بنابراین تلف یا مسموم یا ناقص کردن یا کشتن حیوان حرام گوشت متعلق به دیگری یا حیوانات وحشی که شکار آنها توسط دولت ممنوع نشده است مشمول این ماده قرار نمیگیرند<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=شرح قانون مجازات اسلامی (جلد سوم) (بخش تعزیرات)|ترجمه=|جلد=|سال=1382|ناشر=ققنوس|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=610316|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=زراعت|چاپ=1}}</ref>اگرچه در مورد حیوانات حلال گوشت نص قانونی وجود ندارد و برای تشخیص آن باید به [[فتاوی معتبر]] رجوع کرد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=محشای قانون مجازات اسلامی|ترجمه=|جلد=|سال=1384|ناشر=مجمع علمی و فرهنگی مجد|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=676104|صفحه=|نام۱=ایرج|نام خانوادگی۱=گلدوزیان|چاپ=5}}</ref> به عنوان [[عنصرمعنوی]] برای این جرم [[سوءنیت عام]] در نظر گرفته شده است و تعمد در انجام آن بدون [[سوءنیت خاص]] کفایت میکند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=شرح قانون مجازات اسلامی (جلد سوم) (بخش تعزیرات)|ترجمه=|جلد=|سال=1382|ناشر=ققنوس|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=610300|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=زراعت|چاپ=1}}</ref> | ||
== رویه های قضایی == | == رویه های قضایی == | ||
نسخهٔ ۲۳ اکتبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۵:۲۷
هرکس به عمد و بدون ضرو‌رت حیوان حلال گوشت متعلق به دیگری یا حیواناتی که شکار آنها توسط دولت ممنوع اعلام شده است را بکشد یا مسموم یا تلف یا ناقص کند به حبس از چهل و پنج روز و دوازده ساعت تا سه ماه یا جزای نقدی از یک میلیون و پانصد هزار ریال تا سه میلیون ریال محکوم خواهد شد.
توضیح واژگان
کشتن به معنای جدا کردن روح از بدن است.[۱]
نکات توضیحی تفسیری دکترین
عنصر مادی کشتن یا مسموم یا تلف کردن یا ناقص کردن حیوان حلال گوشت متعلق به دیگری یا حیوانی است که شکارش ممنوع شده است. [۲] بنابراین تلف یا مسموم یا ناقص کردن یا کشتن حیوان حرام گوشت متعلق به دیگری یا حیوانات وحشی که شکار آنها توسط دولت ممنوع نشده است مشمول این ماده قرار نمیگیرند[۳]اگرچه در مورد حیوانات حلال گوشت نص قانونی وجود ندارد و برای تشخیص آن باید به فتاوی معتبر رجوع کرد.[۴] به عنوان عنصرمعنوی برای این جرم سوءنیت عام در نظر گرفته شده است و تعمد در انجام آن بدون سوءنیت خاص کفایت میکند.[۵]
رویه های قضایی
طبق نظر کمیسون نشست قضایی جزایی"کشتن سگ اساسا جرم محسوب نمیشود ولی اگر سگ از انواع سگ شکاری ،سگ گله یا سگ نگهبان یا سگ خانه یا سگ مزرعه باشد و کسی آن را بکشد باید خسارت آن را پرداخت کند"[۶]
انتقادات
دو ماده 679 و 680 مغایر هم بوده و حدود و ثغورشان مشخص نیست و پیشنهاد میشود مقنن در اصلاحیه های بعدی در این دو ماده بازنگری کرده و تکلیف افراد را روشن کنند.[۷]
مصادیق و نمونه ها
کسی که در باغ غیر محصور خود سم میریزد تا از تخریب و چرانیده شدن عمدی یا غیرعمدی آن جلوگیری کند چنانچه باعث تلف شدن حیوانات حلال گوشت دیگران شود عمل وی جرم نیست ولی چون راه متعارف برای جلوگیری از ورود حیوانات ریختن سم نیست طبق نظریه 7/3034 - 73/7/4 صاحب باغ ضامن خسارات وارده به صاحب حیوانات اهلی میباشد.[۸]
منابع
- ↑ عباس زراعت. شرح قانون مجازات اسلامی (جلد سوم) (بخش تعزیرات). چاپ 1. ققنوس، 1382. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 610292
- ↑ عباس زراعت. شرح قانون مجازات اسلامی (جلد سوم) (بخش تعزیرات). چاپ 1. ققنوس، 1382. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 610292
- ↑ عباس زراعت. شرح قانون مجازات اسلامی (جلد سوم) (بخش تعزیرات). چاپ 1. ققنوس، 1382. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 610316
- ↑ ایرج گلدوزیان. محشای قانون مجازات اسلامی. چاپ 5. مجمع علمی و فرهنگی مجد، 1384. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 676104
- ↑ عباس زراعت. شرح قانون مجازات اسلامی (جلد سوم) (بخش تعزیرات). چاپ 1. ققنوس، 1382. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 610300
- ↑ مجموعه نشست های قضایی (29) مسائل قانون مجازات اسلامی (جلد هشتم). چاپ 1. قضا، 1387. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2950916
- ↑ گزیده ای از پایان نامه های علمی در زمینه حقوق جزای اختصاصی (جلد دوم). چاپ 1. جنگل، 1387. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1232124
- ↑ ایرج گلدوزیان. محشای قانون مجازات اسلامی. چاپ 5. مجمع علمی و فرهنگی مجد، 1384. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 676112