ماده ۵۱۴ قانون مدنی: تفاوت میان نسخهها
جز (Nasim صفحهٔ ماده 514 قانون مدنی را به ماده ۵۱۴ قانون مدنی منتقل کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
خادم یا کارگر نمیتواند اجیر شود مگر برای مدت معینی یا برای انجام امر معینی. | خادم یا [[کارگر]] نمیتواند [[اجیر]] شود مگر برای مدت معینی یا برای انجام امر معینی. | ||
== پیشینه == | == پیشینه == |
نسخهٔ ۲۷ اکتبر ۲۰۲۱، ساعت ۰۹:۳۴
خادم یا کارگر نمیتواند اجیر شود مگر برای مدت معینی یا برای انجام امر معینی.
پیشینه
به موجب ماده ۲۶۱۷ قانون مدنی اتیوپی، اگر در قرارداد اجاره، مدتی معین نگردد؛ دراینصورت اجیر باید بلافاصله کار را شروع نموده؛ و در مدتی معقول، آن را تمام نماید.[۱]
نکات توضیحی تفسیری دکترین
اگر در اجاره اشخاص، منفعت اجیر مشخص نباشد؛ دراینصورت معامله باطل است؛ زیرا اگر طرفین، ندانند چه چیزی را تعهد مینمایند؛ چنین قراردادی غرری بوده؛ و معاملات غرری نیز باطل است.[۲]
اگر برای تعیین منفعت، زمان کار ملاک باشد؛ دراینصورت مورد اجاره باید معلوم گردد؛ وگرنه عقد را، باید به دلیل مجهول بودن موضوع آن باطل دانست. اجیر شدن بهطور دائم، نوعی سلب آزادی بوده؛ و هیچکس نمیتواند برای همیشه، خود را تحت فرمان و اختیار دیگری قرار دهد.[۳]
سوابق فقهی
اگر شخصی، متعهد گردد در مدتی معین، هر کاری را که دیگری از او طلب نمود؛ انجام دهد؛ دراینصورت نمیتواند در آن مدت، اجیر شخص دیگری گردد. مگر درصورت اذن یا اجازه طرف مقابل.[۴]
منابع
- ↑ محمدجعفر جعفری لنگرودی. اندیشه و ارتقاء (صدور یک مقاله در علم ماهیتشناسی حقوقی). چاپ 1. گنج دانش، 1387. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1996840
- ↑ اسداله لطفی. سلسله مباحث فقهی حقوقی عقد اجاره. چاپ 1. جنگل، 1391. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2717244
- ↑ ناصر کاتوزیان. حقوق مدنی عقود معین (قسمت اول) (معاملات معوض، عقود تملیکی، بیع، معاوضه، اجاره، قرض). چاپ 6. مدرس، 1374. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3652452
- ↑ مجله علمی انتقادی حقوقی کانون وکلا سال بیست و هفتم شماره 133 زمستان 1354. کانون وکلای دادگستری مرکز، 1354. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1433984