ارزیابی فقهی حقوقی رای وحدت رویه شماره804 -2/10/1399 مبنی بر عدم الزام جانی به دیه جنایات غیرمستقیم: تفاوت میان نسخه‌ها
(+ 6 categories using HotCat) |
|||
| خط ۲۰: | خط ۲۰: | ||
[[رده:مقالات حقوق کیفری]] | [[رده:مقالات حقوق کیفری]] | ||
[[رده:فقه و حقوق]] | [[رده:فقه و حقوق]] | ||
[[رده:جنایت غیرمستقیم]] | |||
[[رده:مقالات احمد حاجی ده آبادی]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۱۸ اوت ۲۰۲۳، ساعت ۱۵:۳۵
ارزیابی فقهی حقوقی رای وحدت رویه شماره804 -2/10/1399 مبنی بر عدم الزام جانی به دیه جنایات غیرمستقیم نام مقاله ای از احمد حاجی ده آبادی است که در دوره نه شماره دو فصلنامه علمی حقوق تطبیقی دانشگاه مفید منتشر شده است.
چکیده
گاه پزشک برای درمان جنایتی که جانی ایجاد کرده است، مجبور است اعمالی (جنایاتی) را بر مجنی علیه وارد کند مثل اینکه برای بیرون آوردن گلوله، بدن مجنی علیه را با تیغ جراحی بشکافد. در مورد اینکه آیا می‌توان جانی را که به طور غیرمستقیم سبب ورود این جنایات شده است، ضامن دیه این جنایات دانست، در میان محاکم اختلاف رویه بود تا اینکه وحدت رویه شماره 804 مبنی بر مسئول نبودن جانی صادر شد. با وجود این به نظر می‌رسد بتوان مبانی و ادله‌ای فقهی و حقوقی بر ضمان جانی نسبت به این جنایات غیرمستقیم ارائه داد مثل اقوی بودن سبب (جانی) از مباشر (پزشک)، استناد به مواد قانون مبنی بر مسئولیت محکوم علیه نسبت به خسارات دادرسی. در عین حال ضمان جانی در این مورد با چالش هایی مواجه است مثل لزوم حکم به قصاص و وقوع جراحی های غیرضرور به بهانه درمان که باید برای آنها چاره ای اندیشید.
کلیدواژه‌ها
- تسبیب
- مباشرت
- استناد
- اجتماع سبب و مباشر
- سبب بدون استناد
- جنایت غیر مستقیم
- خسارات دادرسی