بررسی تطبیقی ضابطه تشخیص خسارت غیرمستقیم قراردادی: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(صفحه‌ای تازه حاوی «'''بررسی تطبیقی ضابطه تشخیص خسارت غیرمستقیم قراردادی''' نام مقاله ای از هدایت الله سلطانی نژاد بوده که در شماره سوم دوره هشتم (پاییز 1395) مجله علمی مطالعات حقوقی منتشر شده است. == چکیده == نقض قرارداد ممکن است موجب خسارات فراوانی برا...» ایجاد کرد)
 
(+ 6 categories using HotCat)
خط ۲۴: خط ۲۴:


ماده 525 قانون مجازت اسلامی
ماده 525 قانون مجازت اسلامی
[[رده:مقالات منتشر شده در سال 1395]]
[[رده:مقالات شماره سوم دوره هشتم مجله علمی مطالعات حقوقی]]
[[رده:مقالات هدایت الله سلطانی نژاد]]
[[رده:مقالات حقوق خصوصی]]
[[رده:مواد قرمز]]
[[رده:خسارت غیر مستقیم قراردادی]]

نسخهٔ ‏۱۶ سپتامبر ۲۰۲۳، ساعت ۰۰:۲۹

بررسی تطبیقی ضابطه تشخیص خسارت غیرمستقیم قراردادی نام مقاله ای از هدایت الله سلطانی نژاد بوده که در شماره سوم دوره هشتم (پاییز 1395) مجله علمی مطالعات حقوقی منتشر شده است.

چکیده

نقض قرارداد ممکن است موجب خسارات فراوانی برای طرف قرارداد گردد و با وجود پذیرش اصل جبران کامل خسارت در بیش‌تر نظام‌های حقوقی، امکان جبران همه این خسارات وجود ندارد که از جمله آن‌ها، خسارات غیرمستقیم است. منظور از خسارات غیرمستقیم، خساراتی است که بین نقض قرارداد و ورود خسارت اسباب دیگری دخالت داشته باشد. در این مقاله ضابطه شناسایی و تشخیص این‌گونه خسارات از خسارات مستقیم، با رویکرد روش‌شناختی در نظام حقوقی ایران و دیگر نظام‌های حقوقی، مورد بررسی قرارگرفته است. در این خصوص در نظام‌های حقوقی مختلف، دو ضابطه «قابلیت پیش‌بینی خسارت» در هنگام انعقاد عقد و «سببیت» بین نقض قرارداد و ورود خسارت، به عنوان معیار شناسایی خسارات غیرمستقیم مطرح شده است. به نظر می‌رسد نظریه سببیت از مبانی قوی‌تری برخوردار باشد. در نظام حقوقی ایران بر اساس مبانی فقهی و حقوقی، نظریه اخیر برای تشخیص خسارات مستقیم از غیرمستقیم قابل پذیرش است

کلید واژه ها

  • نقض قرارداد
  • خسارت غیر مستقیم
  • قابلیت پیش بینی
  • سببیت
  • مسئولیت قراردادی

مواد مرتبط

ماده 520 قانون آیین دادرسی مدنی

ماده 74 کنوانسیون بیع بین الملل

ماده 221 قانون مدنی

ماده 1150 قانون مدنی

ماده 521 قانون مجازت اسلامی

ماده 525 قانون مجازت اسلامی