نظریه شماره 7/1400/185 مورخ 1400/03/31 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره تحقق جرم توهین و تهدید از طريق تماس تلفنی و تاثیر شهادت شهود در علم قاضی: تفاوت میان نسخه‌ها
(افزودن جستار، افزودن مواد مرتبط، افزودن لینک) |
|||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات نظریات مشورتی|شماره نظریه=7/1400/185|شماره پرونده=1400-186/2-185 ک|تاریخ نظریه=1400/03/31}} | |||
'''استعلام''': شاکی شکایتی مبنی بر توهین و تهدید از طریق تماس تلفنی مطرح کرده و اظهار داشته در زمان تماس مشتکی عنه صدای وی را به وسیله گوشی دیگری ضبط کرده است و شش نفر شاهد تماس تلفنی مشتکی عنه به وی و به کار بردن الفاظ توهین آمیز و تهدیدآمیز از سوی وی بوده اند که شهادت می دهند کسی که تماس گرفت مشتکی عنه بوده صدای او را شناخته اند و شاهد تماس تلفنی وی به شاکی و به کار بردن الفاظ توهین آمیز و تهدیدآمیز توسط مشتکی عنه و ضبط صدا توسط شاکی بوده اند. آیا جرائم توهین و تهدید به طور کلی از طریق فایل صوتی به عنوان قرینه و شهادت شهود بر تماس تلفنی به نحو پیش گفته قابلیت اثبات دارد؟ در صورت استناد شاکی به شهادت شهود، آیا تکلیفی جهت توجه به دلیل مزبور و استماع شهادت ایشان متوجه مرجع قضایی است؟ | |||
شاکی شکایتی مبنی بر توهین و تهدید از طریق تماس تلفنی مطرح کرده و اظهار داشته در زمان تماس | |||
== نظریه مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضاییه == | == نظریه مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضاییه == | ||
اولا، شرط تحقق جرائم توهین یا تهدید از طریق تلفن، استماع الفاظ یا رسیدن اعمال موضوع جرم به مخاطب است. | اولا، شرط تحقق جرائم توهین یا تهدید از طریق تلفن، استماع الفاظ یا رسیدن اعمال موضوع جرم به مخاطب است. | ||
ثانیا، ادله اثبات جرم در | ثانیا، ادله اثبات جرم در ماده ۱۶۰ قانون مجازات اسلامی احصاء شده است؛ اما این امر مانع از آن نخواهد بود که امور دیگری مانند سند، نظریه کارشناس، استماع اظهارات مطلعین و .... که عادتا موجب حصول علم قاضی می شود، با عنایت به ماده ۲۱۱ قانون مجازات اسلامی مصوب ۱۳۹۲ و تبصره یک آن قابل استناد نباشد. با توجه به اطلاق ماده ۲۱۱ قانون مجازات اسلامی مصوب ۱۳۹۲، علم قاضی به عنوان یکی از ادله اثبات دعوی در همه جرایم با رعایت شرایط می تواند به عنوان یک دلیل مورد استناد قرار گیرد. بنا به مراتب فوق در فرض سؤال، استماع شهادت در مقام احراز وقوع توهین صورت گرفته بوسیله تلفن با منع قانونی مواجه نیست. | ||
[[رده:نظرات مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضائیه]] | [[رده:نظرات مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضائیه]] | ||
[[رده:نظرات مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضائیه سال ۱۴۰۰]] | [[رده:نظرات مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضائیه سال ۱۴۰۰]] | ||
[[رده:نظرات مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضائیه(جزایی)]] | |||
[[رده:علم قاضی]] | |||
[[رده:شهادت]] | |||
[[رده:توهین]] | |||
[[رده:تهدید]] | |||
نسخهٔ ۲۳ اکتبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۳:۰۰
 | |
| شماره نظریه | ۷/۱۴۰۰/۱۸۵ |
|---|---|
| شماره پرونده | ۱۴۰۰-۱۸۶/۲-۱۸۵ ک |
| تاریخ نظریه | ۱۴۰۰/۰۳/۳۱ |
استعلام: شاکی شکایتی مبنی بر توهین و تهدید از طریق تماس تلفنی مطرح کرده و اظهار داشته در زمان تماس مشتکی عنه صدای وی را به وسیله گوشی دیگری ضبط کرده است و شش نفر شاهد تماس تلفنی مشتکی عنه به وی و به کار بردن الفاظ توهین آمیز و تهدیدآمیز از سوی وی بوده اند که شهادت می دهند کسی که تماس گرفت مشتکی عنه بوده صدای او را شناخته اند و شاهد تماس تلفنی وی به شاکی و به کار بردن الفاظ توهین آمیز و تهدیدآمیز توسط مشتکی عنه و ضبط صدا توسط شاکی بوده اند. آیا جرائم توهین و تهدید به طور کلی از طریق فایل صوتی به عنوان قرینه و شهادت شهود بر تماس تلفنی به نحو پیش گفته قابلیت اثبات دارد؟ در صورت استناد شاکی به شهادت شهود، آیا تکلیفی جهت توجه به دلیل مزبور و استماع شهادت ایشان متوجه مرجع قضایی است؟
نظریه مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضاییه
اولا، شرط تحقق جرائم توهین یا تهدید از طریق تلفن، استماع الفاظ یا رسیدن اعمال موضوع جرم به مخاطب است.
ثانیا، ادله اثبات جرم در ماده ۱۶۰ قانون مجازات اسلامی احصاء شده است؛ اما این امر مانع از آن نخواهد بود که امور دیگری مانند سند، نظریه کارشناس، استماع اظهارات مطلعین و .... که عادتا موجب حصول علم قاضی می شود، با عنایت به ماده ۲۱۱ قانون مجازات اسلامی مصوب ۱۳۹۲ و تبصره یک آن قابل استناد نباشد. با توجه به اطلاق ماده ۲۱۱ قانون مجازات اسلامی مصوب ۱۳۹۲، علم قاضی به عنوان یکی از ادله اثبات دعوی در همه جرایم با رعایت شرایط می تواند به عنوان یک دلیل مورد استناد قرار گیرد. بنا به مراتب فوق در فرض سؤال، استماع شهادت در مقام احراز وقوع توهین صورت گرفته بوسیله تلفن با منع قانونی مواجه نیست.