نظریه شماره 7/1402/285 مورخ 1402/05/21 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره دعوای مطالبه خسارت از اجرای دستور موقت: تفاوت میان نسخهها
(+ 3 categories using HotCat) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱۷: | خط ۱۷: | ||
* [[دستور موقت]] | * [[دستور موقت]] | ||
* [[قرار تامین خواسته]] | * [[قرار تامین خواسته]] | ||
* [[صلاحیت]] | * [[صلاحیت]] |
نسخهٔ کنونی تا ۲۰ نوامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۵:۳۴
چکیده نظریه شماره 7/1402/285 مورخ 1402/05/21 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره دعوای مطالبه خسارت از اجرای دستور موقت: حکم مقرر در ماده ۱۲۰ قانون آیین دادرسی مدنی اختصاص به مطالبه خسارت ناشی از اجرای قرار تامین خواسته دارد و به لحاظ استثنایی بودن این شیوه رسیدگی و عدم تصریح به آن در خصوص مطالبه خسارت ناشی از اجرای قرار دستور موقت موضوع ماده ۳۲۳ این قانون، قابل تسری به دعوای اخیر الذکر نمی باشد.
شماره نظریه | ۷/۱۴۰۲/۲۸۵ |
---|---|
شماره پرونده | ۱۴۰۲-۱۲۷-۲۸۵ح |
تاریخ نظریه | ۱۴۰۲/۰۵/۲۱ |
موضوع نظریه | آیین دادرسی مدنی |
محور نظریه | دستور موقت |
استعلام
در دعوای مطالبه خسارت ناشی از اجرای دستور موقت موضوع ماده ۳۲۳ قانون آیین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امور مدنی مصوب ۱۳۷۹، آیا می توان با اخذ ملاک از ماده ۱۲۰ همین قانون بر این عقیده بود که دعوا باید در همان شعبه صادر کننده دستور موقت رسیدگی شود و یا آنکه رسیدگی در دیگر شعب دادگاه نیز بلامانع است؟
نظریه مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضاییه
حکم مقرر در ماده ۱۲۰ قانون آیین دادرسی دادگاههای عمومی و انقلاب در امور مدنی مصوب ۱۳۷۹، اختصاص به مطالبه خسارت ناشی از اجرای قرار تامین خواسته دارد و به لحاظ استثنایی بودن این شیوه رسیدگی و عدم تصریح به آن در خصوص مطالبه خسارت ناشی از اجرای قرار دستور موقت موضوع ماده ۳۲۳ این قانون، قابل تسری به دعوای اخیر الذکر نمی باشد. دعوای یاد شده تابع عمومات حاکم؛ از جمله از حیث اقامه دعوا با تقدیم دادخواست و ارجاع به شعبه واجد صلاحیت به انتخاب مقام صالح می باشد.