نظریه شماره 7/1400/988 مورخ 1400/11/20 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره آثار نقض حکم در اثر اعاده دادرسی بر عملیات اجرایی: تفاوت میان نسخهها
زهرا شوکتی (بحث | مشارکتها) (تغییر در عنوان چکیده) |
زهرا شوکتی (بحث | مشارکتها) جز (زهرا شوکتی صفحهٔ نظریه شماره 7/1400/988 مورخ 1400/11/20 اداره کل حقوقی قوه قضاییه را به نظریه شماره 7/1400/988 مورخ 1400/11/20 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره آثار نقض حکم در اثر اعاده دادرسی بر عملیات اجرایی منتقل کرد: تعیین موضوع) |
(بدون تفاوت)
|
نسخهٔ کنونی تا ۱۴ دسامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۵:۴۴
شماره نظریه | ۷/۱۴۰۰/۹۸۸ |
---|---|
شماره پرونده | ۱۴۰۰-۱۶۸-۹۸۸ ک |
تاریخ نظریه | ۱۴۰۰/۱۱/۲۰ |
موضوع نظریه | آیین دادرسی کیفری |
محور نظریه | اعاده دادرسی |
چکیده نظریه شماره 7/1400/988 مورخ 1400/11/20 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره آثار نقض حکم در اثر اعاده دادرسی بر عملیات اجرایی: هرگاه حکمی به موقع اجرا گذارده شده و بر اثر اعاده دادرسی، به موجب حکم نهایی بلااثر شود، عملیات اجرایی به دستور دادگاه اجراکننده حکم به حالت قبل از اجرا برمی گردد و قاضی اجرای احکام دستور اعاده عملیات اجرایی به وضع سابق را صادر می کند.
استعلام
پرونده با موضوع شکایت آقای الف علیه آقای ب دایر بر انتقال مال غیر نسبت به یک واحد آپارتمان مطرح، دادگاه بدوی رأی بر محکومیت متهم به تحمل حبس و جزای نقدی و رد مال در حق شاکی صادر و رأی صادره در تجدید نظر تأیید و قطعی و ملک موضوع شکایت در واحد اجرای احکام کیفری به شاکی تحویل می گردد متهم تقاضای اعاده دادرسی نموده و با پذیرش تقاضای وی از سوی دیوان عالی کشور پرونده به شعبه هم عرض ارجاع و پس از رسیدگی مجدد در شعبه مذکور رأی مورد درخواست اعاده دادرسی نقض و حکم بر برائت متهم صادر می شود. متهم به موجب رأی اخیر از قاضی اجرای احکام تقاضای استرداد ملک تحویل شده به شاکی دارد.
آیا اجرای احکام رأسا بدون نظر دادگاه می تواند نسبت به اعاده به وضع سابق ملک (استرداد) اقدام نماید؟ اگر پاسخ منفی است، وظیفه کدام مرجع قضایی است که به درخواست متهم رسیدگی و اتخاذ تصمیم نماید و تصمیم دادگاه باید در قالب رأی باشد یا با دستور دادگاه ملک به متهم مسترد می گردد؟
نظریه مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضاییه
با توجه به ماده ۵۳۷ قانون آیین دادرسی کیفری و تبصره آن و ماده ۵۵۰ این قانون و مطابق نص ماده ۳۹ قانون اجرای احکام مدنی مصوب ۱۳۵۶، هرگاه حکمی به موقع اجرا گذارده شده و بر اثر فسخ یا نقض یا اعاده دادرسی، به موجب حکم نهایی بلااثر شود، عملیات اجرایی به دستور دادگاه اجراکننده حکم به حالت قبل از اجرا برمی گردد؛ بنابراین در فرض سؤال که تقاضای اعاده دادرسی نسبت به حکم محکومیت محکوم علیه به اتهام انتقال مال غیر در دیوان عالی کشور پذیرفته شده و شعبه هم عرض پس از رسیدگی ماهوی درخواست اعاده دادرسی را وارد تشخیص داده و حکم مورد اعاده دادرسی را نقض و حکم برائت متهم از اتهام انتسابی را صادر کرده و این حکم نیز قطعی شده است، به استناد ماده ۳۹ پیش گفته، قاضی اجرای احکام دستور اعاده عملیات اجرایی به وضع سابق را صادر می کند و چنانچه در این راستا اسناد رسمی نیز صادر شده باشد، کلیه اسناد تنظیمی در خصوص ملک متنازع فیه ابطال می شود.