سلاحهای هستهای، نقطة تلاقی حقوق توسل به زور و حقوق بشردوستانه بینالمللی در پرتو رأی مشورتی دیوان بینالمللی دادگس: تفاوت میان نسخهها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
(+ 11 categories using HotCat) |
|||
خط ۲۴: | خط ۲۴: | ||
* [[قطعنامه 678 شورای امنیت 1991]] | * [[قطعنامه 678 شورای امنیت 1991]] | ||
* [[ماده 39 منشور ملل متحد]] | * [[ماده 39 منشور ملل متحد]] | ||
[[رده:مقالات منتشر شده در سال 1382]] | |||
[[رده:مقالات فصلنامه پژوهشهای حقوقی]] | |||
[[رده:مقالات شماره چهارم فصلنامه پژوهشهای حقوقی]] | |||
[[رده:مقالات حسن سواری]] | |||
[[رده:حق توسل به زور]] | |||
[[رده:سلاح های هسته ای]] | |||
[[رده:حق بشر دوستانه بین المللی]] | |||
[[رده:سازمان ملل متحد]] | |||
[[رده:دیوان بین المللی دادگستری]] | |||
[[رده:دفاع مشروع]] | |||
[[رده:مواد قرمز]] |
نسخهٔ ۱۵ دسامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۴:۰۲
سلاحهای هستهای، نقطة تلاقی حقوق توسل به زور و حقوق بشردوستانه بینالمللی در پرتو رأی مشورتی دیوان بینالمللی دادگستری (1996) نام مقاله ای از حسن سواری است که در شماره چهارم (فروردین 1382) فصلنامه پژوهشهای حقوقی منتشر شده است.
چکیده
ممنوعیت توسل یا تهدید به استفاده از زور در روابط بینالمللی اصلی بنیادین در نظام حقوق بینالملل محسوب میشود که صرفاً پذیرای دو استثنای دفاع مشروع و نظام امنیت جمعی سازمان ملل متحد شده است. اینکه آیا حقوق بشردوستانه بینالمللی به آن درجه از رشد و استحکام نائل شده که کاربرد یا تهدید به استفاده از سلاحهای هستهای را حتی در مقام دفاع مشروع تحت تأثیر قرار دهد در پرتو نظریه مشورتی دیوان بینالمللی دادگستری (1996) محور بحث این مقاله را تشکیل میدهد.
کلید واژه ها
- حق توسل به زور
- سلاح های هسته ای
- حق بشر دوستانه بین المللی
- سازمان ملل متحد
- دیوان بین المللی دادگستری
- دفاع مشروع