ماده ۱۳۰ قانون آیین دادرسی مدنی: تفاوت میان نسخه‌ها
(ابرابزار) |
جز (Javad صفحهٔ ماده 130 قانون آیین دادرسی مدنی را به ماده ۱۳۰ قانون آیین دادرسی مدنی منتقل کرد) |
(بدون تفاوت)
| |
نسخهٔ ۱۹ مهٔ ۲۰۲۱، ساعت ۱۷:۳۳
هرگاه شخص ثالثی در موضوع دادرسی اصحاب دعوای اصلی برای خود مستقلاً حقی قایل باشد یا خود را در محق شدن یکی از طرفین ذی‌نفع بداند، می‌تواند تا وقتی که ختم دادرسی اعلام نشده‌است، وارد دعوا گردد، چه این که رسیدگی در مرحله بدوی باشد یا در مرحله تجدیدنظر. دراین صورت نامبرده باید دادخواست خود را به دادگاهی که دعوا در آنجا مطرح است تقدیم و در آن منظور خود رابه طور صریح اعلان نماید.
توضیح واژگان
ورود ثالث: مداخله شخص ثالث در دعوای مطروحه بین دو نفر برای احقاق حق خود یا جلوگیری از تضییع آن یا تثبیت حقوق یکی از طرفین را اصطلاحاً ورود ثالث می‌نامند. ۵۶۶۱۹۶
وارد ثالث اصلی: هرگاه وارد ثالث در دعوای مطرح شده برای خود مستقلاً حقی قایل باشد، ثالث استقلالی یا اصلی نامیده می‌شود. ۸۶۰۷۶۳
وارد ثالث تبعی: هرگاه وارد ثالث برای تثبیت حقوق یکی از اصحاب دعوی وارد دعوی شود، ثالث تبعی نامیده می‌شود.
پیشینه
مطابق ماده ۵۵۴ قانون فرانسه ورود ثالث درهر یک از مراحل بدوی و پژوهش امکان‌پذیر می‌باشد. ۸۴۵۷۸۹
نکات توضیحی و تفسیری دکترین
دعوی ورود ثالث از دعاوی طاری می‌باشد۱۱۶۸۷۷، دادگاه صالح برای رسیدگی به این دعوی دادگاهی است که صلاحیت رسیدگی به دعوای اصلی را داشته و دعوی در آن مطرح می‌باشد. ۱۳۲۱۴۳۴ چرا که موصوع این دعوی همان موضوع دعوی اصلی می‌باشد ۱۳۲۷۸۲۶و این دعوا تا زمان اعلام ختم رسیدگی در مرحله بدوی و تجدیدنظر با تقدیم دادخواست قابل پذیرش می‌باشد. ۱۴۲۷۹۴///627238 در صورت فسخ قرار رد دادگاه بدوی مربوط به دعوی ورود ثالث در مرحله تجدیدنظر، و وجود دعوای اصلی در مرحله تجدیدنظر، دادگاه تجدیدنظر با رسیدگی توامان به هر دو دعوی اقدام به صدور رای می‌نماید. ۳۱۱۹۳۹